Τι λέει το Υπουργείο Υγείας για τα κρούσματα λύσσας στη Μακεδονία και τους ανθρώπους που υπέστησαν δήγματα υπόπτων ζώων
Το τελευταίο τρίμηνο εμφανίστηκαν ολιγάριθμα κρούσματα ζώων με εργαστηριακά επιβεβαιωμένη λύσσα στη Β. Ελλάδα. Ειδικότερα σε 3 αλεπούδες και 2 σκύλους, σε Καστοριά, Κοζάνη και Πέλλα.Όλα τα άτομα που έτυχε να έρθουν σε επαφή ή να υποστούν δείγματα από ύποπτο ζώο, έχουν...
δεχτεί την κατάλληλη ιατρική φροντίδα μέσω εμβολιασμού και αντιλυσσικού ορού και είναι μέχρι σήμερα καλά στην υγεία τους. Οι Υγειονομικές και κτηνιατρικές υπηρεσίες είναι ενημερωμένες για το πρόβλημα και το Υπουργείο Υγείας έχει διαθέσει επαρκή αριθμό εμβολίων Πανελλαδικά.
Η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Υγείας σε συνεργασία με το ΚΕΕΛΠΝΟ (επιτροπή παρακολούθησης του προγράμματος ενημέρωσης της λύσσας στα ζώα) και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, παρακολουθεί συστηματικά το πρόβλημα και παρεμβαίνει με τις κατάλληλες ενέργειες για την ενημέρωση του κοινού και την προστασία της Δημόσιας Υγείας.
Επισημαίνουμε προς ενημέρωση του κοινού ότι θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή ειδικά στις αγροτικές περιοχές, στην έκθεση σε δείγμα (δαγκωνιά) ή επαφή με σίελο, βλεννογόνο ή νευρικό ιστό οποιουδήποτε άγριου ζώου (λύκος, αλεπού, κουνάβι, νυχτερίδα κ.λπ). Σε ό,τι αφορά τα οικόσιτα ζώα (σκύλος, γάτα, βοοειδή, αιγοπρόβατα, άλογα, χοίροι κ.λπ) ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται σε περίπτωση αλλαγής της συμπεριφοράς του ζώου, η οποία θα πρέπει να παρακολουθείται τουλάχιστον για 15 ημέρες μετά από ενδεχόμενο δείγμα.
Σε όλες τις περιπτώσεις, οι πολίτες θα πρέπει να απευθύνονται στις τοπικές Υγειονομικές αρχές για την παροχή κατάλληλης ιατρικής φροντίδας.
Τέλος επισημαίνουμε ότι:
Η λύσσα μεταδίδεται στον ανθρώπινο οργανισμό με την είσοδο του ιού μέσω ανοιχτών τραυμάτων, πληγών ή μέσω επαφής με τους βλεννογόνους ή το νευρικό ιστό του μολυσμένου ζώου και όχι με το χάϊδεμα ή την επαφή ακέραιου δέρματος με σάλιο, ούρα ή κόπρανα ζώου.
Η ύποπτη συμπεριφορά για λύσσα χαρακτηρίζεται από αλλαγή της συνηθισμένης συμπεριφοράς του ζώου, μη αναγνώριση οικείων προσώπων, υπερβολική επιθετικότητα, σιελόρροια, δυσκολία κατάποσης, άρνηση φαγητού και νερού κ.λπ.