ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΔΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΤΙΑ 2015-2017 ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΠΑ

Μία απόπειρα απολογισμού των πεπραγμένων της τελευταίας διετίας για τον ΠΚΣ θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν τις συνθήκες που ορίζουν την δεδομένη συγκυρία και με γνώμονα το κατά πόσο κατάφερε η δράση του συλλόγου σε αυτές τις συνθήκες να βελτιώσει τη ζωή των συναδέλφων, να αξιολογηθεί ως προς αυτό.

Στα τελευταία αυτά δύο χρόνια και στο τοπίο της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, συντελέστηκαν αρκετές αλλαγές που επηρέασαν και τους κτηνιάτρους ως κομμάτι των εργαζόμενου πληθυσμού. Σε πλήρη αντιστοίχιση με την αποδιάρθρωση της κτηνοτροφικής παραγωγής, η διάλυση του δημόσιου τομέα συνεχίστηκε περαιτέρω με την υποστελέχωση υπηρεσιών και την αντικατάσταση μόνιμων θέσεων εργασίας από συμβάσεις λίγων μηνών, καθώς επίσης και με την στρεβλή μεταφορά αρμοδιοτήτων του δημόσιου τομέα σε ιδιώτες, με χειρότερους όρους αμοιβής για την ίδια παρεχόμενη εργασία, όπως με τον κτηνίατρο εκτροφής. Παράλληλα τα ποσοστά της ανεργίας συνέχισαν να παραμένουν υψηλά και η επιστημονική μετανάστευση νέων συναδέλφων παρουσιάζεται ως η μόνη λύση απέναντι στην ανεργία, ενώ ακόμη και παλαιότεροι συνάδελφοι εγκαταλείπουν τη χώρα αναζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασία στο εξωτερικό. Από την άλλη μεριά όσοι παρέμειναν στη χώρα είτε έρχονται αντιμέτωποι με το δυσβάσταχτο κόστος του να ανοίξουν κτηνιατρείο σε συνθήκες πολλές φορές αθέμιτου ανταγωνισμού, είτε αναγκάζονται να εργασθούν με πολύ χαμηλούς μισθούς και ελαστικά ωράρια είτε ακόμα και ανασφάλιστοι. Μια από τις σημαντικότερες εξελίξεις που σημάδεψαν αυτήν την περίοδο για το σύνολο των εργαζομένων είναι οι αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα. Αλλαγές που προοιωνίζουν ένα τεράστιο κούρεμα συντάξεων- για όσους καταφέρουν να πάρουν ποτέ σύνταξη- σε ένα πεδίο που οι καταθέσεις χρόνων των ασφαλισμένων έχουν ήδη φαγωθεί. Διαλύοντας έτσι κάθε έννοια κοινωνικής ασφάλισης και διαγράφοντας ένα αποθαρρυντικό εργασιακό μέλλον για τους νέους εργαζόμενους.

Από το πλαίσιο που περιγράφεται παραπάνω προκύπτει ένα πλειοψηφικό κατά την άποψή μας κομμάτι συναδέλφων (άνεργοι, νέοι εργαζόμενοι, χαμηλόμισθοι) που έχουν ανάγκη συλλογικής έκφρασης, καθώς καλούνται να ανταπεξέλθουν σε ιδιαίτερα δύσκολο εργασιακό τοπίο. Πρωταρχικός λόγος ύπαρξης και ρόλος του ΠΚΣ είναι η εκπροσώπηση και η ενεργοποίηση αυτού ακριβώς του δυναμικού. Κατά την άποψή μας κάθε απόπειρα απολογισμού οφείλει να έχει ως βασικό κριτήριο το αν έχει καταφέρει ο σύλλογος να επιτελέσει αυτόν τον ρόλο.

Φαίνεται όμως ότι οι δράσεις και οι πρωτοβουλίες του Συλλόγου δεν ήταν επαρκείς για την βελτίωση της καθημερινότητας των περισσότερων συναδέλφων. Και πώς θα μπορούσε να είναι, αφού για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα φαίνονταν ότι το μόνο που απασχολούσε την ΔΕ ήταν η βάση δεδομένων των ζώων συντροφιάς και αυτό όχι από τη σκοπιά της σωστής λειτουργείας της, αλλά αντιμετωπίζοντας το ζήτημα ως ιδιοκτησιακό και μπαίνοντας σε μια αντιπαραγωγική κόντρα με τους συναδέλφους του δημοσίου. Σε σχέση με το ζήτημα του ασφαλιστικού η θέση του Συλλόγου περιορίστηκε σε ένα πλήρως ενσωματώσιμο πλαίσιο αιτημάτων (πχ. διάλογος από μηδενική βάση, ανταποδοτικότητα, κ.α.) και ενός επιφανειακού συντονισμού των ηγεσιών των υπόλοιπων κλάδων ( ιατρικός, δικηγορικός σύλλογος). Δεν μπήκαμε ως σύλλογος στη διαδικασία ουσιαστικού συντονισμού σε επίπεδο βάσης και επεξεργασίας μάχιμων αιτημάτων που θα μπορούσαν να δώσουν έναν πιο διεκδικητικό τόνο και διάρκεια στις κινητοποιήσεις μας. Αντίθετα αναδείχθηκαν σε μείζονος σημασίας γεγονότα όπως οι επετειακού χαρακτήρα εκδηλώσεις και οι δημόσιες σχέσεις με φιλοζωικά σωματεία. Ακόμη η ειλημμένη απόφαση από ΔΕ όσο και από Γενικές Συνελεύσεις για συγκρότηση μητρώου εργοδοτών και ενημέρωση όλων των κτηνιάτρων για τα εργασιακά δικαιώματα των μισθωτών και τις υποχρεώσεις των εργοδοτών, ‘’μπήκε στο συρτάρι’’ μαζί με τις αποφάσεις για εκδηλώσεις για την κοστολόγηση υπηρεσιών, λειτουργίας κτηνιατρείου και εργασιακών ζητημάτων. Χαρακτηριστικό της αδράνειας της πλειοψηφίας της ΔΕ είναι ότι το μόνο παράδειγμα υλικής νίκης για τον κλάδο, η επαναφορά του ΦΠΑ των εξωπαρασιτοκτώνων, τέθηκε ως θέμα συζήτησης στη ΔΕ μόνο μετά από παρέμβαση της ΑΡΠΑ, αλλά εν τέλει η διεκδίκηση της περιορίστηκε σε μια επιστολή προς το Υπουργείο.

Σαν επιστέγασμα αυτού του τρόπου λειτουργίας του Συλλόγου έρχεται η μεθοδευμένη παράκαμψη και τελικά οδήγηση σε αδράνεια των κατεξοχήν συλλογικών διαδικασιών, δηλαδή των Γενικών Συνελεύσεων. Δεν μπορεί να μην μας προβληματίζει το γεγονός ότι οι αποφάσεις για επικείμενες συνελεύσεις παίρνονται και ξεχνιόνται την επόμενη στιγμή, χωρίς να ορίζεται καμία θεματολογία και αν και όποτε υπάρξουν ειδοποιήσεις, αυτές γίνονται την τελευταία στιγμή, με αποτέλεσμα οι συνελεύσεις να μην είναι μαζικές, να μην αποφασίζουν με πραγματικούς όρους και εν τέλει να μην γίνεται ουσιαστική κουβέντα στη βάση των ζητημάτων, γεγονός που μάλλον εξυπηρετεί τη συγκεκριμένη ως τώρα λειτουργία.

Κλείνοντας, το μόνο σίγουρο είναι ότι όπως και την περασμένη διετία, το προσεχές διάστημα οι προκλήσεις που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε δεν θα είναι λίγες. Χαρακτηριστικό είναι το ζήτημα των αδέσποτων ζώων, αφού από πλευράς κυβέρνησης υπάρχει πρόθεση αλλαγής νομικού πλαισίου. Η μάχη για το ασφαλιστικό και για τα εργασιακά δικαιώματα (πχ Συλλογική Σύμβαση Εργασίας) θα πρέπει να αναζωπυρωθεί. Να τεθεί το ζήτημα της υποστελέχωσης του δημοσίου και ο ρόλος του κτηνιάτρου στη ζωική παραγωγή και την ανασυγκρότηση της , καθώς και στην ασφάλεια τροφίμων.

Μια χρήσιμη μεθοδολογία σκέψης θα ήταν να αποφασίσουμε αν θέλουμε σε δύο χρόνια από τώρα να οδηγούμαστε σε έναν αντίστοιχο απολογισμό. Αν θεωρούμε ότι όσα έγιναν από πλευρά Συλλόγου ήταν στη σωστή κατεύθυνση και εξυπηρέτησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το σύνολο των συναδέλφων , ας συνεχίσουμε στην ίδια πορεία. Αν όμως θεωρούμε ότι μας αντιστοιχεί ένας άλλου είδους Σύλλογος, που τα μέλη του θα αποτελούν όντως οργανικό κομμάτι του και θα είναι όντως ενεργά, θα πρέπει να αλλάξουμε και επιλογές και να ζωντανέψουμε τις διαδικασίες του Συλλόγου και να μην αφήνουμε τις τύχες μας σε ‘’φωτισμένες’’ ηγεσίες.