ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΗΣΙΩΝ (20/05/18)

Η πρόσφατη απόπειρα από πλευράς Κυβέρνησης να ασχοληθεί με το χρόνιο πρόβλημα των αδέσποτων ζώων αλλά και γενικότερα της ευζωίας των ζώων συντροφιάς, εισάγει ακόμα περισσότερες παθογένειες από τις χρόνιες που επιθυμεί να επιλύσει και φέρνει τομές που αλλάζουν προς το χειρότερο συνολικά την σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με τα ζώα συντροφιάς, αλλά και τις συνθήκες εργασίας των κτηνιάτρων.

Είναι ίσως η πρώτη φορά που η επιλογή να έχει κανείς ζώα συντροφιάς σταματά να αποτελεί δικαίωμά, αλλά αποτελεί κάποιου είδους προνόμιο για το οποίο θα πρέπει να πληρώνει συστηματικά στο κράτος. Ο κάτοχος Ζ/Σ, και δη αυτός που είναι τυπικός με την βασική του υποχρέωση σήμανσης και καταγραφής του ζώου του, θεωρείται εκ προοιμίου υπεύθυνος για το πρόβλημα των αδέσποτων. Πρώτο μέλημα δηλαδή είναι η εξεύρεση πόρων για τη διαιώνιση της σημερινής κατάστασης και όχι η λύση του προβλήματος. Παράλληλα απαγορεύεται επί της ουσίας η διάσωση αδέσποτων από ιδιώτη με σκοπό την υιοθεσία. Τιμωρείται η μερίδα της κοινωνίας που ήδη νοιάζεται για τα ζώα συντροφιάς, ζητώντας να καλύψουν το κόστος ενός προγράμματος που αφορά τη δημόσια υγεία.

Εν συνεχεία, το κράτος δεν εξετάζει τα αίτια της 15ετούς αποτυχίας της ανάθεσης των αδέσποτων στους δήμους και εμμένει στο σχήμα ο κάθε Δήμος και τα αδέσποτα του. Δεν παρέχει χρηματοδότηση στους δήμους για τις υποδομές που θα χρειαστούν για την υλοποίηση του νόμου, ούτε καν για την είσπραξη των υποτιθέμενων φόρων και ανοίγει εμμέσως την πόρτα για μαζικές ευθανασίες. Στην αναθεώρηση του νομικού πλαισίου δεν προβλέπεται καμία αλλαγή στον τρόπο σύνταξης και ανάθεσης των προγραμμάτων των δήμων στους κτηνιάτρους. Δεν ορίζεται ρητά και με χρονοδιάγραμμα και κυρώσεις η υποχρέωση του δημοσίου στην πρόσληψη κτηνιάτρων και άλλου προσωπικού, προκειμένου να εφαρμοστεί ο νόμος και να οργανωθούνε τα δημοτικά ή άλλα δημόσια κτηνιατρεία ή καταφύγια , όπου θα έπρεπε τηρώντας όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές , να εκτελούνται τα προγράμματα των αδέσποτων με κρατική χρηματοδότηση, μόνιμη και 24ωρη κτηνιατρική κάλυψη , με προσωπικό με σταθερές σχέσεις εργασίας, χωρίς εμπλοκή εθελοντών, φιλόζωων και άλλων παροικούντων του δημόσιου ταμείου!!
Επίσης και αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο, δεν προτείνει κάποιον νέο αποτελεσματικό τρόπο έλεγχου της σήμανσης όλων των δεσποζόμενων αφού δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός έλεγχος και πετάει το μπαλάκι στον ιδιώτη κτηνίατρο με την επιβολή εξοντωτικών προστίμων για την περίθαλψη μη σημασμένων ζώων. Ο κτηνίατρος καλείται αντιεπιστημονικά και κόντρα σε κάθε ιατρική δεοντολογία, να αρνηθεί την παροχή κτηνιατρικών υπηρεσιών σε ζώα χωρίς ηλεκτρονική σήμανση. Ακόμα και στην εξαίρεση των επειγόντων περιστατικών υποχρεώνεται να ενημερώσει την αστυνομία!

Η νομική δέσμευση του ιδιώτη – επαγγελματία επεκτείνεται και στην νομική υποχρέωση, με αντίστοιχη ποινική ευθύνη, να ενημερώνει τον ιδιοκτήτη ζώου για τις νομικές του υποχρεώσεις και να ελέγχει και άρα να ευθύνεται, για την ταυτοπροσωπία του ιδιοκτήτη . Πρακτικά δηλαδή μετατίθεται η ευθύνη εφαρμογής των αντίστοιχων διατάξεων στον ιδιώτη κτηνίατρο , ενώ σε αυτό απέτυχε όλος ο προηγούμενος κρατικός μηχανισμός (αστυνομία, δημοτική αστυνομία, δασαρχεία, τελωνεία κλπ).
Δεν υπάρχει επίσης καμία πρόβλεψη για τον έλεγχο της μαζικής παράνομης εισαγωγής κουταβιών που φτάνουν στην χώρα μας με τις χειρότερες συνθήκες μεταφοράς αλλά ούτε και για το trafficking αδέσποτων προς άγνωστους ιδιοκτήτες του εξωτερικού. Το σχέδιο νόμου δεν αλλάζει σε τίποτα και την σύνθεση των πενταμελών επιτροπών. Και εδώ το μοτίβο είναι απαράλλαχτο. Δύο εκπρόσωποι φιλοζωικών, ενώ πρόκειται για επιτροπή εποπτείας δημοσίου προγράμματος με απαιτήσεις διοικητικών γνώσεων, κτηνιατρικών και δημόσιας υγείας και πιστοποιημένων γνώσεων συμπεριφοράς των ζώων.

Σχετικά με το μέτρο της υποχρεωτικής στείρωσης, αρχικά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι πρόκειται για μια προληπτική χειρουργική επέμβαση που δεν ενδείκνυται για όλα τα ζώα αλλά είναι μία επέμβαση που γίνεται για λόγους ευζωίας του ζώου, για να αποτρέψει κινδύνους, για να διευκολύνει τη συμβίωση. Για κανένα λόγο δεν μπορεί να είναι το αποτέλεσμα διοικητικής επιβολής με σκοπό την αποφυγή προστίμου το οποίο προτείνει το νομοσχέδιο για όσους θεωρούν ότι δεν θέλουν ή δεν πρέπει να επέμβουν στο ζώο τους. Με αυτό το μέτρο θα αυξηθούν οι εγκαταλείψεις και θα μειωθεί ο έλεγχος των ζώων από κτηνίατρο.

Ταυτόχρονα, αφήνει ανοιχτό παράθυρο στην ανάθεση όσων δεν μπορούν να κάνουν οι δήμοι, σε φιλοζωικά και ιδιώτες φιλόζωους. Αυτή η επιλογή –γνωστή και από τον 4039- θεσμοθετεί εμμέσως τον τίτλο «φιλόζωος/φιλοζωικός σύλλογος» σε ιδιότητα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και πιστοποιητικά , που όμως δεν έχει και δεν θα μπορούσε να έχει. Πρόκειται για αυθαίρετες και ιδιωτικές ενώσεις ανθρώπων που δεν διέπονται, ούτε θα μπορούσαν να διέπονται, από ενιαία και μετρήσιμα χαρακτηριστικά-ικανότητες-γνώσεις. Απεναντίας συνήθως χαρακτηρίζονται από παραβατική συμπεριφορά , αυθαιρεσία, αντιεπιστημονική τακτική και εν τέλει αυτόκλητη σχέση με τα αδέσποτα ζώα που ούτε τους ανήκουν ούτε τα «πληρώνουν». Σε καμία περίπτωση δεν υποτιμούμε την πρόθεση και την δυνατότητα προσφοράς του καθενός που ενδιαφέρεται για τα αδέσποτα άλλα πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι αν δεν γίνεται με συγκεκριμένο και συστηματικό τρόπο, δυστυχώς δεν έχει αποτελέσματα.

Για το ζήτημα του εθελοντισμού των κτηνιάτρων ισχύουν περίπου τα αντίστοιχα. Δεν είναι δυνατόν σε μία περίοδο πλήρους υποστελέχωσης και απαξίωσης των δημόσιων κτηνιατρικών υπηρεσιών αλλά και δυσπραγίας του ιδιώτη κτηνιάτρου λόγω της γενικότερης οικονομικής κατάστασης, να προτείνεται η εθελοντική στείρωση αδέσποτων ζώων χωρίς πρώτα και κύρια να διεκδικείται, μαζί με τους συναδέλφους από το δημόσιο, να αναληφθούν οι κρατικές ευθύνες και επί της ουσίας να βοηθάς ή και να αθωώνεις δήμους που θέλουν να αποφύγουν την διενέργεια των προγραμμάτων και βρίσκουν διέξοδο σε ένα πρόγραμμα εθελοντικών στειρώσεων. Τέλος, δεν μπορεί να μην λαμβάνεται υπ’ όψιν ο εξαναγκασμός στην ουσία συναδέλφων να συμμετέχουν στα προγράμματα αυτά υπό τον φόβο της δημόσιας διαπόμπευσης από τις φιλοζωικές της περιοχής τους.
Θα πρέπει να είναι σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις ότι για την επίλυση του προβλήματος των αδέσποτων χρειάζεται κεντρικός σχεδιασμός, εποπτεία από κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό και η απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή. Όπως και σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις τα αδέσποτα θα καταλήξουν να αποτελούν ένα ακόμα πεδίο κρατικοδίαιτης επιχειρηματικής κερδοφορίας που εν τέλει θα κοστίσει στο κράτος περισσότερο και θα διαιωνίζει το πρόβλημα.

Βασικότερη ίσως προστασία για τα ζώα συντροφιάς είναι η διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Για να το πούμε πιο απλά: να μην φοβάται ο κόσμος ότι κα κολλήσει κάτι από τα ζώα του. Γίνεται εύκολα αντιληπτή ότι η προσφορά των κτηνιάτρων αλλά και η σημασία της εξωστρεφούς παρουσίας μας που πρέπει να είναι αποτέλεσμα ανοιχτών διαδικασιών και συμμετοχής όλων των συναδέλφων και όχι κλειστών κύκλων εκλεγμένων αλλά και αυτόκλητων εκπροσώπων. Γι αυτό το λόγο η συνέλευση του παραρτήματος καλεί την ΔΕ του ΠΚΣ να προχωρήσει άμεσα σε σύγκληση έκτακτης γενικής συνέλευσης του συλλόγου. Διότι από ο,τι διαφαίνεται μέχρι τώρα η συμμετοχή της ΔΕ μέσω του προεδρείου της στην διαβούλευση του νόμου στις αντίστοιχες επιτροπές , κινήθηκε σε διαφορετικό δρόμο. Ανεξάρτητα από την δυνατότητα επίδρασης του ΠΚΣ στην τελική μορφή του νόμου, είναι υποχρέωση του συλλόγου να προασπίσει με κάθε τρόπο την επαγγελματική αξιοπρέπεια, τον νέο συνάδελφο , την δημόσια υγεία και το δημόσιο συμφέρον, την υγεία την ευζωία και τα δικαιώματα των ζώων.

Στη βάση των παραπάνω η Συνέλευση Παραρτήματος Αττικής και νησιών αποφασίζει να προτείνει ως βάση της επίλυσης των προβλημάτων υγείας και ευζωίας δεσποζόμενων και αδεσπότων τα εξής:

Υποχρεωτική εξέταση όλων των ζώων από κτηνίατρο σε κατ΄ελάχιστο ετήσια βάση

 Απαγόρευση των εισαγωγών ζώων για κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι να αποσυμφορηθεί το πρόβλημα των αδέσποτων

Θέσπιση κινήτρων για την υιοθεσία αδέσποτων ζώων (όπως η έκπτωση στα δημοτικά τέλη για ορισμένο διάστημα). Φορολόγηση της αγοράς ζώων από εκτροφείς και έλεγχο από τα στοιχεία της βάσης δεδομένων για τις μαζικές υιοθεσίες σε κατοίκους εξωτερικού

Ανάθεση της διαχείρισης των αδέσποτων στην αποκεντρωμένη διοίκηση, υπό την πλήρη ευθύνη του κράτους, που θα αναλάβει το σχεδιασμό, τη χρηματοδότηση και τον έλεγχο των πόρων που θα διατίθενται για την εφαρμογή προγραμμάτων διαχείρισης αδέσποτων. Άμεση καταγραφή αδέσποτων και δεσποζόμενων ζωων και αντίστοιχη χρηματοδότηση ανάλογα με τις ανάγκες

Άμεση πρόσληψη κτηνιάτρων και προσωπικού για να στελεχώσουν κτηνιατρεία και συνεργεία περισυλλογής και φροντίδας, θα εφαρμόζουν τα προγράμματα και θα ασχολούνται αποκλειστικά με τα αδέσποτα

Να οριστεί νομικά η κακοποίηση και να περιλάβει τους συλλέκτες και τις περιπτώσεις ζώων που στερούνται κτηνιατρικής φροντίδας. Κομμένες ουρές και αυτιά να αποτελούν αποδεικτικά κακοποίησης

Να γίνει υποχρεωτική η καταγραφή της αναπαραγωγικής κατάστασης κάθε σκύλου από τον περιθάλποντα κτηνίατρο, η οποία και να αναρτάται στη βάση δεδομένων και να λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα όταν υπάρχουν γέννες (μικροτσίπ στα κουτάβια)

Η γενίκευση της χρήσης διαβατηρίου, ως μέσου καταγραφής της κατάστασης υγείας του ζώου μάλλον δεν έχει προηγούμενο και αποτελεί επιπρόσθετο άσκοπο κόστος για τον ιδιοκτήτη. Αντίθετα θα πρέπει να προταθεί από τον ΠΚΣ ένα πρότυπο βιβλιαρίου που με τη διπλή εγγραφή ΑΜ κτηνίατρου που το εκδίδει και αριθμού m/c του ζώου, να είναι το μοναδικό και έγκυρο πιστοποιητικό υγείας του ζώου

Σε ότι αφορά τη σήμανση των ζώων: Να γίνει πραγματικά υποχρεωτική η ηλεκτρονική σήμανση με αύξηση του προστίμου σε όσους δε συμμορφωθούν και εντατικούς ελέγχους ανά δήμο

Υπεύθυνοι οι κτηνίατροι για την εφαρμογή της σήμανσης και για την ενημέρωση των ιδιοκτητών, αλλά όχι για το ρόλο του αστυνομικού! Δεν είναι δυνατόν να στερείται κτηνιατρικής περίθαλψης κανένα ζώο που χρήζει ιατρικής φροντίδας


(Σε νέα ανάρτηση θα δημοσιευθούν και τα ψηφίσματα της συνέλευσης)