ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ: ΙΔΡΥΣΗ ΝΕΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΖΩΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ

Ήδη από την εποχή της πρώτης αξιολόγησης της Κτηνιατρικής του ΑΠΘ από την επιτροπή της ΕΕ (1989) , αλλά και μετέπειτα στα πλαίσια της συζήτησης-αντιπαράθεσης για την δυνατότητα-πιθανότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, ειπώθηκε μία αλήθεια,
«…..οι κτηνιατρικές σπουδές είναι ιδιαίτερα ακριβές σπουδές, απαιτούνε επένδυση κεφαλαίων για υλικοτεχνική υποδομή, μικρή αναλογία φοιτητών/ΔΕΠ, ζωικό κεφάλαιο και υποδομή ερευνητικής δραστηριότητας».

Γι αυτό το λόγο και στην Ευρώπη παρατηρούνται δύο βασικά χαρακτηριστικά.
Α. Δεν υπάρχουν ιδιωτικές κτηνιατρικές σχολές
Β. Στις ανεπτυγμένες κτηνιατρικά χώρες οι κτηνιατρικές σχολές είναι λίγες συγκριτικά με τον πληθυσμό και το ζωικό τους κεφάλαιο, ενώ αντιθέτως όπου υπάρχει πληθώρα κτηνιατρικών σχολών , αυτές , (πλην εξαιρέσεων) είναι υποβαθμισμένες.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι στην Μ. Βρετανία υπάρχουν 6 κτηνιατρικές σχολές με ελάχιστους φοιτητές ανά έτος και στην Ισπανία πάνω από 10 , με τεράστια μετανάστευση των αποφοίτων στην Μ.Βρετανία!!!!!!
Στις σοσιαλιστικές χώρες και άσχετα με την τοποθέτηση του καθένα πάνω στο κοινωνικό τους σύστημα, πριν το 1990 , με το καθεστώς του κεντρικού σχεδιασμού , ιδρύθηκαν κτηνιατρικές σχολές σε αντιστοιχία με τις ανάγκες της παραγωγής , κάτι που επί παραδείγματι μεταφράζονταν σε μία κτηνιατρική για την Βουλγαρία, χώρα των 10 εκατομμυρίων κατοίκων. Σήμερα στην Βουλγαρία έχουμε δύο κτηνιατρικές σχολές και άλλα δύο αγγλόφωνα τμήματα με πολλαπλάσιους φοιτητές σε ανταποδοτική βάση βέβαια.

Στην χώρα μας το 2018 η ίδρυση ενός νέου τμήματος , «υγείας των ζώων συντροφιάς» ανοίγει κάποια ζητήματα πολύ πέρα από τον συντεχνιασμό και την ευθεία αυθόρμητη σκέψης περί ανταγωνισμού.

Α. Με βάση ποιόν σχεδιασμό αναγκών θα νομοθετηθεί ένα νέο τμήμα σε αυτό το επιστημονικό αντικείμενο? Ποιά ανάγκη της κοινωνίας το επιβάλει και ποια θα είναι η επαγγελματική προοπτική των αποφοίτων ΟΛΩΝ πλέον των αντίστοιχων τμημάτων.? Γιατί ακόμα μία σειρά οικογενειών θα πληρώσει πανάκριβες σπουδές χωρίς αντίκρισμα, ιδιαίτερα δε σε μία αγορά που αιμορραγεί έτοιμο επιστημονικό δυναμικό στο εξωτερικό?

Β. Η χρηματοδότηση του νέου τμήματος , όπως προβλέπεται και από τις κατευθύνσεις της Μπολόνιας περί σύνδεσης σπουδών και επιχειρήσεων ,περί αυτοχρηματοδότησης , περί ανταποδοτικότητας , περί έρευνας , ιδιαίτερα σε κτηνιατρικές σπουδές υψηλού κόστους, θα στηριχτεί στην ανταποδοτικότητα και στο σύστημα της εταιρικής χρηματοδότησης που πρακτικά σημαίνει δίδακτρα σε μεταπτυχιακά και προπτυχιακά ποικίλης μορφής και αισχρή «πλην «δικαιολογημένη και νόμιμη» είσοδο των εταιρειών στην ανώτατη εκπαίδευση και έρευνα.
Το μοντέλο αυτό δεν είναι καινούργιο. Εφαρμόζεται άτυπα στα ΑΕΙ-ΤΕΙ και πλέον παίρνει πιο ολοκληρωμένη μορφή με την ίδρυση του πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Η οδηγία είναι σαφής. Μπορούνε να ιδρυθούνε όσα «τμήματα ζητά η αγορά» , αρκεί να στηριχτούν στην ανταποδοτικότητα , στην αυτοχρηματοδότηση και βέβαια χωρίς την παραμικρή απαίτηση για επαγγελματική αποκατάσταση.

Γ. Βάλλεται πολύ σοβαρά και καίρια πλέον το ενιαίο πτυχίο κτηνιάτρου. Ποια θα είναι τα επαγγελματικά δικαιώματα και η αντιστοίχηση με τα υπάρχοντα τμήματα κτηνιατρικής στην ΕΛΛΆΔΑ αλλά και στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση , όπου δεν διαχωρίζεται, και καλώς γίνεται, ο κτηνίατρος με βάση το αντικείμενο επαγγελματικής του απασχόλησης?

Η διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της κτηνιατρικής επιστήμης ως συγκριτικής ενιαίας επιστήμης και όχι ως αόριστου γνωστικού αντικειμένου είναι απαράδεκτη , αντιεπιστημονική , επικίνδυνη . Εξυπηρετεί την λογική της ευελιξίας και της επαγγελματικής σαλαμοποίησης.
Εδώ ιδιαίτερη αξία έχει να αναφέρουμε την υπάρχουσα διάκριση των σπουδών σε προπτυχιακά τετραετή, σε προπτυχιακά πενταετή , σε πενταετή Master, σε μεταπτυχιακό Master , Διδακτορικά και σε post Doc.
Αυτή η αντιεπιστημονική πολυδιάσπαση του διδακτέου αντικειμένου σε πολλαπλά πτυχία πολλών ταχυτήτων στα ακαδημαϊκά πλαίσια της ανώτατης εκπαίδευσης, χωρίς να αναφερόμαστε σε σπουδές έρευνας, υπηρετεί την λογική των «δεξιοτήτων», την αντίληψη περί «γνωστικού αντικειμένου» στην θέση του επιστημονικού αντικειμένου.

Με λίγα λόγια δημιουργεί εργαζόμενους επιστήμονες με τις λιγότερες δυνατές εργασιακές απαιτήσεις, με την χαμηλότερη δυνατή σφαιρική επιστημονική γνώση. Εργαζόμενους με δικαιολογημένη εργασιακή ανασφάλεια και περιπλάνηση.
Δ. Τέλος , υλοποιεί τον μοίχειο πόθο για πανεπιστήμια επιχειρήσεις. Σχολές χωρίς κρατική χρηματοδότηση και προυποθέσεις οικονομικής βιωσιμότητας στραμένες στις ιδιωτικές επιχειρήσεις και τα δίδακτρα σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά. Σχολές που ιδρύονται για να αποφέρουν έσοδα!!!! Που «γεμίζουν δεξιότητες» το βιογραφικό σου στην αέναη εργασιακή περιπλάνηση.
Και εάν δεν τα καταφέρεις θα φταις εσύ!!!!!

Σε αυτή λοιπόν την βάση πρέπει ο ΠΚΣ, οι φοιτητικοί σύλλογοι και κάθε εργαζόμενος που αγωνιά για την στρατηγική στην ανώτατη εκπαιδευση και έρευνα , να βάζει δίπλα στην αντίθεσή του στην ίδρυση τέτοιων fast track τμημάτων και τα αιτήματα για ……………

Ένα πτυχίο, πανεπιστημιακού επιπέδου, για κάθε επιστημονικό αντικείμενο. Όχι στις κατηγοριοποιήσεις ανάμεσα στα Ιδρύματα, τα πτυχία και τους αποφοίτους τους.
• Κρατική χρηματοδότηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στο ύψος των αναγκών! Δωρεάν σπουδές για όλους.
• Το πτυχίο να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα.
• Όλη η απαραίτητη γνώση για την άσκηση του επαγγέλματος να περιλαμβάνεται στο πτυχίο.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους πάνω στο αντικείμενο σπουδών μας με σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ