Για τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν σχετικά με τη μελέτη «Η εξάπλωση του SARS-CoV-2 στην Ισπανία: Συνήθειες υγιεινής, κοινωνιοδημογραφικά προφίλ, πρότυπα κινητικότητας και συννοσηρότητες»
Πρόσφατα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Environmental Research του οίκου ELSEVIER μελέτη που φέρει τον τίτλο «Η εξάπλωση του SARS-CoV-2 στην Ισπανία: Συνήθειες υγιεινής, κοινωνιοδημογραφικά προφίλ, πρότυπα κινητικότητας και συννοσηρότητες». Η μελέτη είναι καθαρά επιδημιολογική, αναζητά παράγοντες κινδύνου μέσω συλλογής δεδομένων και δεν περιέχει εργαστηριακή επιβεβαίωση παρουσίας του ιού σε σκύλους μετά από τη βόλτα τους με τον ιδιοκτήτη.
Η λανθασμένη κατανόηση των αποτελεσμάτων οδήγησε σε παρερμηνείες και διαστρέβλωση της πραγματικότητας σε σχέση με τον κίνδυνο που διατρέχουν οι ιδιοκτήτες σκύλων να νοσήσουν ευκολότερα από τον SARS-COV2.
Παρακάτω προσπαθούμε να εξηγήσουμε με σαφήνεια τι σημαίνουν οι αριθμοί που παρουσιάζονται στη συγκεκριμένη έρευνα
Στη μελέτη αναφέρεται ότι το 78% των ιδιοκτητών ζώων κινδυνεύει να νοσήσει.
• Σε 1328 πολίτες που δεν είχαν σκύλο νόσησαν 58 άτομα (4.4%)
• Σε 491 πολίτες που είχαν σκύλο νόσησαν 32 άτομα (6.5%)
Με αυτό το δείγμα, λοιπόν, και τα στατιστικά μοντέλα η έρευνα καταλήγει στο ότι η βόλτα του σκύλου έχει αποδειχθεί ότι έχει το ισχυρότερο αποτέλεσμα, αυξάνοντας τον κίνδυνο νόσησης κατά 78%.
Προκειμένου να κατανοήσουμε το νούμερο έχει σημασία να δούμε ότι η στατιστικά σημαντική διαφορά που προκύπτει στη μελέτη εξηγείται, παρατηρώντας ότι αντί να νοσήσουν περίπου 20 πολίτες στους σχεδόν 500 ιδιοκτήτες σκύλων και το ποσοστό να είναι όμοιο με τους νοσούντες μη ιδιοκτήτες, νόσησαν 12 περισσότεροι στους 500.
Είναι, λοιπόν, σημαντικό να κατανοεί ο κόσμος ότι ο αυξημένος κατά 78% κίνδυνος που αναφέρει η μελέτη είναι η διαφορά ανάμεσα στο 4% και 7%, ότι αντί για 20 περίπου αναμενόμενα κρούσματα σε περίπου 500 ιδιοκτήτες σκύλων υπήρξαν λίγο παραπάνω από 30. Και καθώς σχεδόν όλοι δήλωσαν ότι βγάζουν βόλτα το σκύλο, θεωρήθηκε ένας στατιστικά σημαντικός παράγοντας αυξημένου κινδύνου η βόλτα του σκύλου.
Από τη μία, λοιπόν, πρέπει να καθησυχάσουμε τον κόσμο γιατί ακούει αυτό το 78% το οποίο, όπως παρουσιάζεται, μπορεί να δημιουργεί την εντύπωση ότι 78 στους 100 ιδιοκτήτες σκύλων είναι πιο πιθανό να νοσήσουν, αλλά ουσιαστικά αναφέρεται στον αριθμό 32 ατόμων σε σύνολο δείγματος 500 ιδιοκτητών ζώων και μάλιστα όταν οι 20 αναμενόταν στατιστικά να νοσήσουν είτε είχαν ζώο είτε όχι.
Επιπρόσθετα, η μελέτη πραγματοποιήθηκε τη περίοδο Μάρτιο-Απρίλιο το 2020, στην έναρξη δηλαδή της πανδημίας στην Ισπανία, με μεγάλη μετάδοση του ιού στον πληθυσμό και χωρίς να είναι πλήρως γνωστά και να έχουν υιοθετηθεί τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα από τους πολίτες.
Σαφώς και δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι βγαίνει ένα στατιστικά αποδεκτό αποτέλεσμα κάποιου αυξημένου κινδύνου στη μελέτη το οποίο καλό είναι να το γνωρίζει ένας ιδιοκτήτης σκύλου και εύκολα να το αντιμετωπίσει με τη σωστή πρόληψη. Και αυτό γιατί η μελέτη, εκτός των άλλων, επέδειξε την αξία που έχει και η υγιεινή καθαρισμού των διαφόρων αντικειμένων που αγοράζουμε και φέρουμε στο σπίτι αυτή τη περίοδο (π.χ. αγορές από σούπερ-μαρκετ), και, παρομοίως τη τήρηση στοιχειωδών κανόνων υγιεινής κατά τη βόλτα του ζώου όπως την ανάγκη αποφυγής επαφής του με αντικείμενα του περιβάλλοντος ή άλλων ανθρώπων, το καθαρισμό των πατουσών και της μουσούδας κατά την επιστροφή, προληπτικά μέτρα που είναι ήδη γνωστά εδώ και καιρό και οι ιδιοκτήτες ζώων εφαρμόζουν.
