ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ
Η εναντίωση του κτηνιατρικού κόσμου στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου , όπως αυτό παρουσιάστηκε από το υπουργείο Εσωτερικών, είναι καθολική και αφορά τόσο το γενικότερο πνεύμα του νόμου , όσο και ειδικότερα επιμέρους στοιχεία του.
Εκτιμούμε ότι το εν λόγω σχέδιο νόμου είναι προϊόν υπόγειων συζητήσεων και διαβουλεύσεων μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας και μέρους των φιλοζωικών οργανώσεων και οργανωμένων συμφερόντων, που ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την νομική κατοχύρωση της μέχρι τώρα έκνομης δράσης τους και την διασφάλιση της πρόσβασής τους στα κονδύλια του προγράμματος Αργος και στα αντίστοιχα κονδύλια των δήμων. Ουσιαστικά αποτελεί συνέχεια του νόμου Τσιρώνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Κύριο στοιχείο του νόμου είναι η μεταφορά των αρμοδιοτήτων και της διαχείρισης των κονδυλίων σε ΜΚΟ και ΝΠΙΔ. Στοιχείο κοινό ούτως ή άλλως αντίστοιχα και σε πολλούς άλλους τομείς της οικονομίας και της κοινωνικής πολιτικής , όπως το μεταναστευτικό , η διαχείριση της ακραίας φτώχειας, κοινωνικά προγράμματα κ.ά.
Δίπλα σε αυτό τον στόχο, υιοθετούνται συνακόλουθα και δεκάδες άλλες διατάξεις ήσσονος σημασίας μπροστά στο κύριο ζήτημα, που όμως βρίθουν αντιεπιστημονικότητας, έρχονται σε σύγκρουση με την διεθνή πρακτική, την ιατρική δεοντολογία-ηθική και την κοινή λογική!!! Η μέχρι τώρα διαδικασία που υιοθετήθηκε από το υπουργείο χαρακτηρίζεται από την απαξίωση το κτηνιατρικού κόσμου όπως αυτός εκφράζεται από τους φορείς του στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Επιγραμματικά το σχέδιο νόμου μας βρίσκει κάθετα αντίθετους ιδιαίτερα στα παρακάτω ζητήματα:
1. Την εμπλοκή ΝΠΙΔ και ΜΚΟ στην δυνατότητα υπογραφής συμβάσεων με τους δήμους για την ανάληψη των προγραμμάτων διαχείρισης των αδεσπότων από τους δήμους.
2. Την δυνατότητα πρόσβασης ΝΠΙΔ και ΜΚΟ στην διαχείριση της ενιαίας πανελλαδικής πλατφόρμας υιοθεσιών. Παρότι η ίδρυση ενιαίας πανελλαδικά πλατφόρμας για τις υιοθεσίες αδέσποτων ζώων χαιρετίστηκε σαν ενδιαφέρουσα πρόταση απ¨τον κτηνιατρικό κόσμο, η ρητή αναφορά του σχεδίου νόμου στην δυνατότητα ιδιωτών και ΜΚΟ να παρεμβαίνουν και να αναλαμβάνουν την διαχείρηση των υιοθεσιών , ακυρώνει τον προοδευτικό χαρακτήρα της διάταξης και διαιωνίζει τις νοσηρές καταστάσεις που ζούμε χρόνια τώρα , με τα παραμάγαζα «εμπορίας» παρατημένων και κακοποιημένων ζώων στο διαδύκτιο και κυρίως σε χώρες της Βόρειας Ευρώπης.
3. Στην καθολική και υποχρεωτική εφαρμογή της στείρωσης των θηλυκών σκύλων. Μέτρο που δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση ως μέσο για τον έλεγχο των αδεσπότων , μιας και αφορά δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς . Καμία σοβαρή μελέτη πάνω στην αιτία της αύξησης των αδεσπότων, δεν αναφέρει τις γέννες δεσποζόμενων ζώων ως βασικό πυλώνα.
Μέτρο αντιεπιστημονικό , ιδιαίτερα μέσω του καθολικού χαρακτήρα του, χωρίς διάκριση φύλου, φυλής,είδους ζώου, περιβάλλοντος διαβίωσης και εν τέλει χωρίς να λαμβάνεται υπόψη τα διεθνή επιστημονικά δεδομένα και τον δυναμικό χαρακτήρα αυτών στην πορεία των χρόνων.
4. Την θέσπιση ηλεκτρονικού βιβλιαρίου με παράλληλη κατάργηση του μέχρι τώρα “φυσικού” βιβλιαρίου. Η υποχρεωτική καταγραφή σε αυτό όλων των κτηνιατρικών πράξεων είναι πρακτικά ανέφικτή και ιδιαίτερα επιβαρυντική για την τεράστια πλειοψηφία των κτηνιατρείων της χώρας. Δεν εξυπηρετεί καμία ιατρική σκοπιμότητα και η υποχρεωτικότητά του γεννά ερωτήματα.
Η υποχρεωτική καταγραφή πρέπει να αφορά τους αντιλυσσικούς εμβολιασμούς, την καταγραφή της διάγνωσης και της εξέλιξης ζωοανθρωπονόσων και των ευθανασιών.
5. Την μεταφορά αρμοδιοτήτων του ΥΠΑΤ στο υπουργείο Εσωτερικών, διασπώντας τον κρατικό ελεγκτικό μηχανισμό, ιδιαίτερα στον έλεγχο των ζωοανθρωπονόσων, χωρίς την μέριμνα για δημιουργία κτηνιατρικής διεύθυνσης, πρόσληψη προσωπικού στους δήμους και στο υπουργείο.
6. Ενώ περιλαμβάνει ένα εξαντλητικό ποινολόγιο προς σωφρονισμό των Κηδεμόνων ζώων, δεν περιγράφει ως πράξη κακοποίησης τη χορήγηση φαρμάκων χωρίς κτηνιατρική επίβλεψη και συνταγή και την κτηνιατρική πράξη από μη κτηνίατρους.
Στον αντίποδα του σ/ν, αποτελεί ακόμα ζήτημα διεκδίκησης η υποχρέωση των δήμων να ιδρύσουν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία με πλήρη κρατική χρηματοδότηση, με πρόσληψη κτηνιάτρων , νοσηλευτών, ζωοκόμων, διοικητικού προσωπικού, με λειτουργεία κλινικής σε βάρδιες .
Σε αυτά θα πρέπει να περιθάλπτονται υποχρεωτικά όλα τα αδέσποτα ζώα , ενώ πρόσβαση θα μπορούν να έχουν με τα ζώα τους και οι πολίτες που ανήκουν στα μητρώα των κοινωνικών υπηρεσιών πρόνοιας των οικείων δήμων. Η λειτουργία των δημοτικών κτηνιατρείων δεν θα πρέπει να είναι σε ανταποδοτική βάση.
Μόνον έτσι και σε μόνιμη βάση θα λυθεί σε όφελος των ζώων, των πολιτών και της οικονομικής διαφάνειας , το πρόβλημα των αδεσπότων.
