Α.Ρ.ΠΑ.: Να κάνουμε τον Σύλλογο ξανά υπόθεση όλων μας!
Την Κυριακή 22 Μαΐου καλούμαστε όλοι οι κτηνίατροι να συμμετέχουμε στις εκλογές του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου (ΠΚΣ). Οι εκλογές αυτές έρχονται πέντε περίπου χρόνια μετά τις προηγούμενες, που παρά την πανδημία, δεν αποτέλεσαν «κενό χρόνο», αντιθέτως ήταν πέντε πολύ πυκνά χρόνια τόσο για την κοινωνία συνολικά όσο και για τον κλάδο μας ειδικότερα.
Η πραγματικότητα στον καιρό της πανδημίας.
Η πανδημία του κορονοϊού αποτέλεσε (και συνεχίζει να αποτελεί μέχρι σήμερα) μια πρωτότυπη κατάσταση που μας επέβαλε συνολικά μια νέα πραγματικότητα ζωής πολύ μακριά από τα συνηθισμένα. Ο εγκλεισμός της καραντίνας, ο φόβος της μετάδοσης, ειδικότερα στα πρώτα στάδια που υπήρχε ακόμα άγνοια, η μείωση των μετακινήσεων και η αναγκαστική διακοπή κάθε συλλογικής δραστηριότητας οδήγησαν εν πολλοίς σε αποξένωση. Δυστυχώς, ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος μέσα σε αυτή την κατάσταση απέτυχε να επιτελέσει το ρόλο του, να υποστηρίξει τους συναδέλφους, να λειτουργήσει ως συλλογικό όργανο υπεράσπισης των συμφερόντων μας και του επαγγέλματος, να αποτελέσει ένα χώρο απεύθυνσης και συλλογικής αντιμετώπισης όλων των προβλημάτων και της άγνωστης συνθήκης που έφερε η πανδημία. Αντίθετα,, πέρα από τις λανθασμένες δημόσιες δηλώσεις μελών της Διοικούσας Επιτροπής (Δ.Ε.) σχετικά με τον κορονοϊό, ακόμα και για την αποσαφήνιση των μέτρων σε ό,τι αφορούσε τα κτηνιατρεία υπήρξε καθυστερημένη ενημέρωση προς τους συναδέλφους, ενώ για όσους και όσες εργάζονται στα παραγωγικά ζώα και στα τρόφιμα, φυσικά δεν υπήρξε καμία πρόνοια ενημέρωσης ή/και στήριξης. Ως γνωστόν άλλωστε, οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοι που εργάζονται σε αυτούς τους τομείς είναι τα «νόθα παιδιά» του ΠΚΣ και οι δύο αυτοί τομείς εργασίας υποτιμώνται διαχρονικά από το Σύλλογο.
Μέσα σε αυτή τη νέα συνθήκη, και με τη ΔΕ να λειτουργεί ως απερχόμενη, λόγω της αναβολής των προηγούμενων εκλογών, η γραφειοκρατικοποίηση της λειτουργίας του ΠΚΣ με ευθύνη της πλειοψηφούσας παράταξης χτύπησε κόκκινο. Ο κλάδος για καιρό βάδιζε στα τυφλά σε ζητήματα σοβαρά όπως η ηλεκτρονική συνταγογράφηση των ανθρώπινων φαρμάκων, ενώ η πλειοψηφία, εντός της πανδημίας, επέλεγε συνεχώς να κινείται χωρίς να υπάρχει καμία συνεδρίαση απλώς ενημερώνοντας - εκ των υστέρων- τα μέλη των υπολοίπων παρατάξεων.
Η καυτή πατάτα του νέου νόμου για την ευζωία των ζώων συντροφιάς.
Εντός αυτής της κατάστασης έμελλε να έρθει η πιο σημαντική μάχη των τελευταίων ετών για τον κλάδο μας, το νομοσχέδιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς. Η κυβέρνηση της ΝΔ σε αγαστή συνεργασία με διάφορες «φιλοζωικές» οργανώσεις και πιστή στις πολιτικές της για διάλυση κάθε έννοιας δημοσίου και της κρατικής ευθύνης και παρέμβασης κατέθεσε και ψήφισε ένα νόμο πολύ μακριά από αυτό που διατείνεται στον τίτλο του, την ευζωία των ζώων συντροφιάς. Ένα νόμο που μεταφέρει τις αρμοδιότητες των ζώων συντροφιάς στο Υπουργείο Εσωτερικών, σε ένα υπουργείο δηλαδή όπου δεν υπάρχει κτηνιατρική υπηρεσία, μια παγκόσμια πρωτοτυπία θα μπορούσαμε να πούμε, οδηγώντας έτσι σε ακόμα μεγαλύτερη αποδυνάμωση του κρατικού ελέγχου και δημιουργώντας κενό κτηνιατρικής επίβλεψης σε περιπτώσεις ζωοανθρωπονόσων και εν γένει σε ζητήματα που άπτονται της Δημόσιας Υγείας. Επιπλέον, εισάγει την λανθασμένη επιστημονικά και πολιτικά λογική της υποχρεωτικότητας των στειρώσεων, ενώ στρέφεται και εναντίον των κτηνιάτρων, απειλώντας τους , με τιμωρητικές διατάξεις.
Είναι γνωστό ότι η πλειοψηφία της ΔΕ επέλεξε για καιρό να μας εμπαίζει σχετικά με το νέο νομοσχέδιο που θα κατατίθονταν προς διαβούλευση. Ενώ πολλοί φορείς είχαν ήδη βγάλει ανακοινώσεις ενάντια στη μεταφορά αρμοδιοτήτων στο Υπουργείο Εσωτερικών, η πλειοψηφία της ΔΕ του Συλλόγου ήταν παντελώς απούσα, κώφευε στις συνεχόμενες επιστολές μας για την σύγκληση της Δ.Ε. και εν τέλει μας εμφάνισε μια επιστολή του ΠΚΣ προς το Υπουργείο Εσωτερικών που ζητούσε ενημέρωση, η οποία ακόμα δεν γνωρίζουμε σε ποιο συλλογικό όργανο είχε αποφασιστεί. Παράλληλα, για καιρό η πλειοψηφία της ΔΕ αρνιόταν την ύπαρξη νομοσχεδίου, στην αρχή επέλεγε να μην πάρει ξεκάθαρη θέση σε σχέση με τα όσα ήδη ήταν γνωστά, στη συνέχεια εξέδωσε Δελτίο Τύπου που χαιρέτιζε το νομοσχέδιο (δίχως πάλι να έχει συζητηθεί σε κάποιο όργανο). Η συγκεκριμένη στάση δύο πράγματα μπορούσε να σημαίνει: είτε το ίδιο το Υπουργείο μας αγνοεί παντελώς ως κλάδο είτε η πλειοψηφία της Διοικούσας Επιτροπής παρ’ ότι γνώριζε για το νομοσχέδιο επέλεγε να λέει ψέματα στο Σύλλογο. Είναι δύσκολο να διαλέξουμε ποιο από τα δύο ενδεχόμενα είναι το χειρότερο.
Η κατάσταση αυτή ανατράπηκε μόνο όταν και οι ίδιοι οι συνάδελφοι της πλειοψηφίας αντιλήφθηκαν την αντίδραση του συνόλου των κτηνιάτρων σε αυτό το νομοσχέδιο και ήρθαν αντιμέτωποι με την απογοήτευση και το θυμό απέναντι στην παντελή απουσία εκπροσώπησης των συμφερόντων μας. Ωστόσο, ακόμα και την ύστατη στιγμή όπου αποφασίστηκε ένα μίνιμουμ σχέδιο απόφασης και δράσης από τη ΔΕ με παράλληλη απόφαση για απεργία του κλάδου, η πρόεδρος του Συλλόγου επέλεξε να μην ψηφίσει και συνεπώς να μην πάρει θέση.
Ακόμα και τώρα που ο νόμος δικαιώνει τους απεργούς κτηνίατρους αφού αποδεικνύεται υπερφίαλος και ανεφάρμοστος, ο ΠΚΣ αντί να δημιουργήσει μια πρόταση για την πρόληψη των αδεσπότων μαζί με όσους αντιδρούν στο νόμο αυτοπεριορίζεται στο να καταθέσει μια προσφυγή για το ζήτημα της διαχείρισης των προσωπικών στοιχείων στο Μητρώο , ενώ ΜΚΟ και εταιρείες ετοιμάζονται να αναλάβουν εργολαβίες για τη στείρωση των δεσποζόμενων. Ποιόν άραγε ωφελεί η στάση αυτή του Συλλόγου;
Ο βασιλιάς είναι γυμνός!
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, είναι πλέον φανερό πως η πλειοψηφία του ΠΚΣ ούτε θέλει ούτε μπορεί να εκπροσωπήσει τα συλλογικά μας συμφέροντα. Μέσα σε αυτή την πενταετία το μόνο που κατάφερε να δυναμώσει είναι η δυσαρέσκεια ακόμα περισσότερων εργαζομένων κτηνιάτρων απέναντι στην περαιτέρω γραφειοκρατικοποίηση και στην αδυναμία του ΠΚΣ να αποτελέσει ένα χώρο και ένα όργανο που θα κάνει τη φωνή μας πιο δυνατή. Ο Σύλλογος δεν έχει ανάγκη από εκπροσώπους που είτε θέλουν να εκπροσωπήσουν προσωπικά πολιτικά συμφέροντα, είτε αρνούνται να δουν τις πραγματικές ανάγκες των μελών τόσο κλαδικά όσο και ως κομμάτι της κοινωνίας.
Πού βρισκόμαστε;
Η πρώτη παραδοχή που πρέπει να κάνουμε είναι ότι ως κλάδος χρειαζόμαστε ένα ισχυρό συλλογικό όργανο, το οποίο θα καταφέρνει να εκπροσωπεί τις ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζόμενων κτηνιάτρων. Χωρίς συλλογική εκπροσώπηση καθένας θα παλεύει μόνος του και ο ατομικός δρόμος οδηγεί στην αποδυνάμωση και την ήττα. Για να μπορέσει η φωνή μας να βγει προς τα έξω πρέπει πρώτα εμείς να ενώσουμε τις φωνές μας.
Η δεύτερη παραδοχή που πρέπει να κάνουμε είναι ότι τα πράγματα εργασιακά έχουν αλλάξειτ. Δυστυχώς, οι νέοι συνάδελφοι τα τελευταία χρόνια καλούνται να εργαστούν σε αντίξοες συνθήκες όπου φαίνεται πως το πτυχίο, για το οποίο όλοι κοπιάσαμε πολύ, δεν αρκεί για να μπορούν να δουλέψουν με αξιοπρέπεια. Η απουσία Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, τα χρόνια των μνημονίων, η καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων από τις κυβερνήσεις με τελευταίο χτύπημα το νόμο Χατζηδάκη έχουν οδηγήσει σε μισθούς πολύ χειρότερους και από τον κατώτατο των 700 ευρώ, εργασία με μπλοκάκι, αδήλωτη εργασία, εξαντλητικά ωράρια, υπερβολικές απαιτήσεις για έναν κτηνίατρο που μόλις βγήκε στην αγορά εργασίας, τεράστια ποσοστά μετανάστευσης των νέων συναδέλφων. Και φυσικά οι κτηνιατρικές κλινικές ολοένα και πληθαίνουν σε σχέση με τα κτηνιατρεία όπως τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, είναι πολύ λιγότεροι σήμερα οι συνάδελφοι που έχουν τη δυνατότητα να ανοίξουν δικό τους κτηνιατρείο ενώ πρόσφατα μπήκαν στο παιχνίδι και τα ξένα funds με την εξαγορά κτηνιατρικών κλινικών. Ανοίγοντας το ζήτημα των συνθηκών εργασίας δεν θα μπορούσαν να μην αποτελούν κομμάτι αυτών και οι κίνδυνοι με τις οποίους έρχονται αντιμέτωποι όλοι οι εργαζόμενοι κτηνίατροι. Πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο ως ΑΡΠΑ επιλέξαμε να αναδείξουμε και καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε ως ΠΚΣ μια πρώτη εκδήλωση παρουσίασης των κινδύνων αυτών ενώ παράλληλα, με πρωτοβουλία μας προχωρά η στοιχειοθέτηση δεδομένων, η συγκρότηση ερωτηματολογίου έρευνας για τις παρούσες συνθήκες εργασίας των κτηνιάτρων, η εκστρατεία ενημέρωσης των συναδέλφων αλλά και του ευρύτερου κοινού και να μπούμε επιτέλους σε μια λογική πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου. Από τον κίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα, την έκθεση σε επικίνδυνες για την υγεία ουσίες ως και την μετάδοση ζωοανθρωπονόσων είναι σαφές ότι η κουβέντα που έχει ανοίξει στα μέλη του ΠΚΣ θα πρέπει να οδηγήσει σε διεκδίκηση για ένταξη του κλάδου στα ανθυγιεινά επαγγέλματα.
Δεν αρκεί να ερμηνεύουμε την πραγματικότητα, πρέπει και να την αλλάξουμε.
Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω έχουν οδηγήσει σε τεράστια αποδυνάμωση του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου και στη μη συμμετοχή πληθώρας συναδέλφων στις διαδικασίες του. Η εικόνα της τελευταίας γενικής συνέλευσης, παρότι υπήρχε και η δυνατότητα διαδικτυακής συμμετοχής, ήταν ενδεικτική. Η πανδημία ενέτεινε τη δυσκολία να μπορούμε να βρεθούμε πιο συχνά, και να συζητήσουμε συλλογικά τα προβλήματα και τις ανησυχίες μας. Φυσικά, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παρά την αμεσότητα που έχουν, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν αυτόν τον αναγκαίο και συνεχή διάλογο και την ανάγκη ενεργούς συμμετοχής όλων ώστε να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Πιστεύουμε ότι από την δράση ενός ενεργού και αποτελεσματικού Κτηνιατρικού Συλλόγου για την επόμενη διετία δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα παρακάτω πάγια αιτήματα:
· Απόσυρση του νόμου 4830/2021 για την ευζωία των ζώων συντροφιάς, όλες οι κτηνιατρικές υπηρεσίες να μείνουν στο ΥΠΑΑΤ, να αναβαθμιστούν και να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
· Ενίσχυση του δημόσιου ελέγχου των επιχειρήσεων τροφίμων. Προσλήψεις κτηνιάτρων με μόνιμη και σταθερή σχέση εργασίας. Όχι στην είσοδο ιδιωτών στον έλεγχο τροφίμων.
· Όχι στην επιβολή υποχρεωτικής στείρωσης στα ζώα συντροφιάς, να μπουν ουσιαστικοί και αυστηροί κανόνες στη μεταφορά ζώων προς και από άλλες χώρες
· Υποχρεωτική ίδρυση δημοτικών ή διαδημοτικών κτηνιατρείων, που θα παρέχουν κτηνιατρικές πράξεις μόνο σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς με μόνιμο μισθωτό δημοτικό κτηνίατρο.
· Μείωση του ΦΠΑ στις παροχές κτηνιατρικών υπηρεσιών
· Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που θα καλύπτει όλους τους συναδέλφους που εργάζονται ως μισθωτοί.
· Ένταξη του κτηνιατρικού επαγγέλματος στα Βαρέα και Ανθυγιεινά.
· Υποχρεωτική απασχόληση των κτηνιάτρων σε επιχειρήσεις επεξεργασίας τροφίμων ζωικής προέλευσης, σε χώρους μαζικής εστίασης, σε σφαγειοτεχνικές εγκαταστάσεις, σε αλυσίδες μεγάλων καταστημάτων, πώλησης προϊόντων ζωικής προέλευσης κτλ., όπως ορίζει το ΠΔ 344/2000.
· Άμεση στήριξη της Ελληνικής κτηνοτροφίας. Να μη γίνουν κτηνοτρόφοι και κτηνίατροι τα επόμενα θύματα των συνεπειών του πολέμου στην Ουκρανία
· Παροχή επιδόματος ανεργίας για κάθε συνάδελφο χωρίς δουλειά, χωρίς όρους και προϋποθέσεις και για όλο το διάστημα της ανεργίας του.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, σας καλούμε να διεκδικήσουμε μαζί ένα Σύλλογο ισχυρό, να αγωνιστούμε για την εκπροσώπηση των συλλογικών μας αναγκών και συμφερόντων. Η κατάσταση αυτή μόνο μέσα από τη μαζική συμμετοχή μπορεί να αλλάξει.
Την Κυριακή 22 Μαΐου έχουμε όλοι και όλες την ευκαιρία να δείξουμε ότι αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο. Να ζωντανέψουμε το Σύλλογο, να ενεργοποιήσουμε τα παραρτήματα. Μακριά από λογικές ανάθεσης, με τη συμμετοχή μας και την ψήφο μας ήρθε η ώρα να πάρουμε θέση για την εργασία μας και την προοπτική μας.
Στηρίζουμε -Ψηφίζουμε
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
https://www.facebook.com/arpaktin
