Κάλεσμα της Πανεπιστημονικής Δημοκρατικής Κίνησης Κτηνιάτρων στη συνέλευση του Π.Κ.Σ. στις 23/2

Συμπληρώθηκε περισσότερος από ένας χρόνος από τη στιγμή που ο κτηνιατρικός κόσμος κλονίστηκε από την εφαρμογή του 4830/2021 και αντέδρασε με τα όσα ακολούθησαν. Εξελίξεις πρωτόγνωρες για τον κλάδο μας, με μαζικές συνελεύσεις, αναβρασμό, μαζικοποίηση των εκλογών, μεταβολή συσχετισμών. Ταυτόχρονα βλέπουμε καθημερινές αλλαγές στον τρόπο που εργαζόμαστε, την πρώτη είσοδο fund στις κτηνιατρικές υπηρεσίες που αφορούν τα ζώα συντροφιάς, ενίσχυση της συγκεντροποίησης των κτηνιατρείων, ένταση της τάσης φυγής στο εξωτερικό για τους συναδέλφους, διατήρηση της σκοτεινής κατάστασης στα εργασιακά των μισθωτών συναδέλφων, διαρκείς ανατιμήσεις στο κτηνιατρικό φάρμακο (θα φανεί σύντομα η επίδρασή τους στην αγορά). Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις κυρίως στην αιγοπροβατοτροφία τους τελευταίους μήνες, αποδεικνύουν μια τροχιά εγκατάλειψης και παντελούς έλλειψης σχεδιασμού της κτηνοτροφίας από τη μεριά του κράτους. 

Όλα αυτά σε ένα πλαίσιο, όπου η ζωή ακριβαίνει επικίνδυνα, το νέο φορολογικό συμπιέζει ακόμη περισσότερο τους μικρομεσαίους αυτοαπασχολούμενους (κατά συνέπεια και τους κτηνιάτρους) και το κόστος λειτουργίας για τα κτηνιατρεία μας να έχει αυξηθεί σε όλα τα επίπεδα, από τα αναλώσιμα, μέχρι τα τιμολόγια του ρεύματος. Μάλιστα σε μια περίοδο που οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. κατευθύνουν στην λεγόμενη «πολεμική οικονομία» σε βάρος της κάλυψης των κοινωνικών αναγκών και με περαιτέρω οικονομικό στραγγαλισμό των εργαζομένων

.

Σε αυτή τη συγκυρία διεξάγεται και η ΓΣ του ΠΚΣ στις 23/2 για το σχέδιο δράσης που κατέθεσε το Προεδρείο της ΔΕ. Για εμάς το Σχέδιο Δράσης όπως μας παρουσιάστηκε, είναι ένα φλύαρο άθροισμα αιτημάτων (;;;), διατυπώσεων (;;;), στόχων (;;;) και διαπιστώσεων (;;;) που σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που υψώνονται μπροστά μας. Θέτει κάποια ζητήματα κάτω από το βάρος των πιέσεων της πραγματικότητας, της δράσης του Παραρτήματος Βορείου Ελλάδας και των δια-παραταξιακών αντιθέσεων που υπάρχουν εντός του προεδρείου, ωστόσο είναι μακριά από τις ανάγκες του κλάδου σήμερα. Άλλωστε δεν υπάρχει και δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία εμπιστοσύνη απέναντι στο προεδρείο της ΔΕ κι αυτό διότι η μοναδική περίπτωση στην οποία λειτούργησε ο ΠΚΣ εκτός της προσωπικής ατζέντας (αυτοπροβολής και δημοσίων σχέσεων) της προέδρου, ήταν όταν οι συνάδελφοι ήταν σε αγωνιστική διάθεση πέρυσι, με τις μαζικές συνελεύσεις, τις απεργίες και την αποχή. Τότε και μόνο πιέστηκε η πλειοψηφία της ΔΕ να λειτουργήσει πιο "συλλογικά" τηρώντας τα προσχήματα και τις αποφάσεις του Συλλόγου. 

Η κατάσταση στα ιατρεία μικρών ζώων

Τα ζώα συντροφιάς αποτελούν το αντικείμενο εργασίας των περισσότερων συναδέλφων, καθώς εκεί εντοπίζεται και ο μεγαλύτερος όγκος των κτηνιατρείων. Είναι εμφανές πλέον, ότι η συγκεντροποίηση αναδιατάσσει την αγορά, απορροφά ένα μεγάλο κομμάτι της καλά αμειβόμενης κτηνιατρικής υπηρεσίας. Η ταυτόχρονη είσοδος των ΜΚΟ στη διαχείριση των αδέσποτων και δεσποζόμενων, η ψηφοθηρική δράση των δημοτικών προγραμμάτων σε ένα κομμάτι των αδέσποτων πιέζουν το μικρομεσαίο κτηνιατρείο και από τις δύο μεριές. Είναι λάθος λοιπόν (και πολύ θα το ήθελε το προεδρείο να γίνει πιο επιθετικό στα αιτήματά του πάνω στο θέμα, αλλά δεν το τολμά ακόμα) να γίνει μια προσπάθεια συμπίεσης του μικρού κτηνιατρείου προς τα κάτω μπας και σωθεί το μεσαίο (βλ. τη συζήτηση για τις αλλαγές του τρόπου αδειοδότησης των κτηνιατρείων ή του τρόπου χορήγησης της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, της σύνδεσής της με τη Δια Βίου Μάθησης, τα επιμορφωτικά σεμινάρια και διάφορους τέτοιους ευσεβείς πόθους συγκεκριμένων κτηνιατρικών κύκλων που συγκαλυμμένα στήνουν τη δική τους επιμορφωτική μπίζνα). Για εμάς η απάντηση στα funds γίνεται μόνο με το δύσκολο τρόπο της κατοχύρωσης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μισθωτών συναδέλφων και της αύξησης της έννοιας της συναδελφικότητας των αυτοαπασχολούμενων. Έτσι θα απαντήσουμε στη συγκεντροποίηση, στον αθέμιτο ανταγωνισμό που δημιουργεί η κακοπληρωμένη εργασία και όχι με το να αντικαταστήσουμε τα funds με κτηνιατρικές συνεταιριστικές εταιρείες (που πιθανά θα έχουν και τη σύνδεση με κάποιον χρηματοπιστωτικό οργανισμό ή τράπεζα για να ανταγωνιστού την οικονομική ισχύ των funds), ούτε συμπιέζοντας και εξαφανίζοντας τα μικρά κτηνιατρεία μήπως και διασφαλίσουν το εισόδημά τους τα μεσαίας δυναμικής.

Το υπάρχον φορολογικό με τα τεκμαρτά εισοδήματα, τα τιμολόγια του ρεύματος, οι ανατιμήσεις στα αναλώσιμα, έχουν αυξήσει σημαντικά το κόστος λειτουργίας των κτηνιατρείων. Και αυτά που συζητιούνται είναι αύξηση εκ νέου των ασφαλιστικών εισφορών, περνάμε σε καινούριους γύρους ακρίβειας. Για να θίξουμε και τις τιμές στο κτηνιατρικό φάρμακο οι οποίες ανατιμώνται διαρκώς, αλόγιστα και προσθέτουν ένα κόστος συντήρησης των κατοικίδιων που σταδιακά θα μεταφράζεται σε πτώση του οικονομικού κύκλου της κτηνιατρικής παροχής. Δυστυχώς οι αριθμοί είναι ειλικρινέστατοι, σε μια χώρα όπου το πραγματικό εισόδημα μειώνεται και δεν φτάνει να καλύψει τις ανάγκες διαβίωσης της μέσης οικογένειας, αυτό θα μεταφραστεί σε περιορισμό των δαπανών για τη συντήρηση του κατοικίδιου (διατροφή, φάρμακα, κτηνιατρική περίθαλψη). Αυτά τα ζητήματα δεν θα πρέπει να μας αφήνουν αδιάφορους, αλλά είναι τα σημεία τα οποία καθορίζουν και την ανάπτυξη ή ύφεση του δικού μας επαγγέλματος. 

Αυτά είναι σοβαρά ζητήματα, ο κλάδος τα αντιμετωπίζει, ο Σύλλογος τα αγνοεί. Τουλάχιστον από την πλευρά μας αυτή είναι η ατζέντα, αυτή είναι η ουσία. Θέλουμε ένα Σύλλογο μάχιμο, που συμμετέχει στις κοινωνικές εξελίξεις, σε αντίθεση με ένα σύλλογο γραφειοκρατικό οργανισμό, όπου θα ασχολείται με διοικητικά ζητήματα στα πρότυπα των οργανισμών του Δημοσίου.

Παραγωγικά Ζώα

Από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, οι προκλήσεις στα παραγωγικά ζώα είναι τεράστιες. Η υποστελέχωση (αν όχι απογύμνωση των δημόσιων υπηρεσιών), η παντελής έλλειψη σχεδιασμού από τη μεριά του κράτος, είναι μπροστά μας κάθε μέρα. Δεν μπορεί οι κτηνοτρόφοι να μένουν αστήριχτοι (ασχέτως των δικών τους ευθυνών, άλλωστε και στον δικό μας κλάδο μπορεί να επιρρίψει κανείς επιμέρους ευθύνες), αλλά και ανεξέλεγκτοι. Οι συνάδελφοί μας (ειδικά του Δημοσίου) δώσανε και δίνουν μάχη κόντρα στις αντιξοότητες και στην έλλειψη οργάνωσης και σχεδιασμού. Χρειαζόμαστε κτηνοτροφία που θα παράγει προϊόντα ποιοτικά και ασφαλή, πρώτα απ’ όλα για την κάλυψη των αναγκών του ελληνικού λαού και όχι για να εξυπηρετείται η εξωστρέφεια και η κερδοφορία μεγαλοβιομηχάνων και μεγαλοεξαγωγέων.  

Η πλήρης στελέχωση των υπηρεσιών και η απόκτηση σχεδιασμού της κτηνοτροφίας είναι η μόνη λύση. Ενώ ο σύλλογος δεν μπορεί να εμμένει σε ευχολόγια και αστειότητες (όπως την διαχείριση των κρίσεων από τον κτηνίατρο εκτροφής). 

Συμπερασματικά,

Ο σύλλογος πρέπει να αποκτήσει τον περσινό βαθμό ενεργοποίησης. Η λειτουργία του ως γραφείο τύπου απέδειξε τα όρια, τις συνέπειες και τις προβληματικές του. Ήρθε η ώρα να λειτουργήσει ως συνδικαλιστικό όργανο των αυτοαπασχολούμενων και μισθωτών συναδέλφων. Όλων εμάς που κάθε μέρα εργαζόμαστε μέσα σε ένα ασφυκτικό πλέον περιβάλλον, οικονομικό, νομικό, θεσμικό και προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα δίνοντας τον καλύτερο μας εαυτό.