«Συμμετοχή του ΠΚΣ στην απεργία της 29 Ιουνίου»

 29 ΙΟΥΝΗ – ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!

  Παρά  τις προσπάθειες του υπουργού εργασίας να μας πείσει ότι έδωσε  μάχες με τους κακούς ξένους για  τα συμφέροντα του Έλληνα εργαζόμενου, η ώρα της αλήθειας για τις  αλλαγές σε ασφάλιση και εργασία  έφτασε. Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο κατατίθεται προς ψήφιση στη βουλή, με την προσθήκη του περιεχομένου του ΠΔ για τις εργασιακές σχέσεις και θα σημάνει την κατεδάφιση ουσιαστικά της κοινωνικής ασφάλισης και τον εκβαρβαρισμό της αγοράς εργασίας. Πιο συγκεκριμένα με το ασφαλιστικό  νομοσχέδιο και το ενσωματωμένο πλέον ΠΔ για τις εργασιακές σχέσεις:

    * Μειώνεται ριζικά το ύψος των συντάξεων. Πλέον ο υπολογισμός των συντάξεων θα γίνεται στο σύνολο του εργασιακού βίου του ασφαλισμένου και όχι το τελευταίο (ή τελευταία) καλύτερα χρόνια όπως γινόταν μέχρι σήμερα, και με χαμηλότερους συντελεστές. Την ίδια στιγμή, περιορίζονται και οι επικουρικές συντάξεις  (θα κινούνται στο 12% ως 20% της κύριας) και δηλώνεται ότι ή καταβολή τους ή μη και το ύψος τους θα εξαρτηθεί από αναλογιστικές μελέτες που θα γίνουν από του χρόνου. Που οδηγούν όλα αυτά; Σε μείωση του συνολικού ποσού της σύνταξης (κύρια σύνταξη, μαζί με τις αμφίβολες βασική και επικουρική) πάνω από 25%.
    * Αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Με τις νέες ρυθμίσεις θα χρειάζονται 40 χρόνια εργασίας για πλήρη σύνταξη και ταυτόχρονα για κάθε πρόωρη συνταξιοδότηση θα επιβάλλονται τέτοια πρόστιμα που θα την καθιστούν απαγορευτική. Την ίδια στιγμή αυξάνονται άμεσα τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών και καταργούνται μια σειρά από κοινωνικού χαρακτήρα ευνοϊκές ρυθμίσεις. Εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνουν αυτά τα όρια σε μια περίοδο όπου η μεγάλη ηλικία διορισμού και τα διαστήματα ανεργίας και ελαστικής εργασίας είναι μία πραγματικότητα για κάθε εργαζόμενο.
    * Με τη σχεδιαζόμενη ένταξη των νέων δημόσιων υπαλλήλων στο ΙΚΑ, ουσιαστικά οδεύουμε στην κατάργηση των ταμείων του δημοσίου, και την υπονόμευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων όχι μόνο των νεοπροσλαμβανόμενων, αλλά και των ήδη εργαζόμενων δημοσίων υπαλλήλων. Η δημιουργία ενιαίου ταμείου μισθωτών ουσιαστικά έχει στόχο να επιβάλει την εξίσωση προς τα κάτω των ασφαλιστικών δικαιωμάτων όλων των εργαζόμενων.
    * Επιχειρείται η μετάβαση από το αναδιανεμητικό στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα και στην ουσιαστική κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης.  Στο αναδιανεμητικό σύστημα οι ήδη εργαζόμενοι με τις εισφορές τους πληρώνουν για τις συντάξεις των απόμαχων. Εξασφαλίζεται δηλαδή η «αλληλεγγύη των γενεών». Στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα η ασφάλιση γίνεται προσωπική υπόθεση του κάθε πολίτη και εξαρτάται από τις προσωπικές του αποταμιεύσεις. Σημαίνει δηλαδή ότι από το κράτος πρόνοιας περνάμε στο νόμο της ζούγκλας και ταυτόχρονα σημαίνει ότι καμία σύνταξη δεν είναι κρατικά εγγυημένη. Η προοπτική αυτού του συστήματος είναι η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και η μετατροπή της σε ιδιωτική υπόθεση.
    * Στο ζήτημα των εργασιακών σχέσεων παρά τις όποιες ψευτοαλλαγές η ουσία δεν αλλάζει: σε μια εποχή έκρηξης της ανεργίας, διευκολύνονται οι απολύσεις και μειώνεται δραστικά η αποζημίωση απόλυσης. Η νέα γενιά θεωρείται αναλώσιμη και καλείται να εργαστεί με μικρότερους μισθούς από αυτούς των συλλογικών Συμβάσεων. Παράλληλα με τις αλλαγές στο καθεστώς διαιτησίας δίνεται η δυνατότητα στους εργοδότες να μην υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις και περνάμε στην ατομική διαπραγμάτευση του συμβολαίου εργασίας.

      Για το ξεπέρασμα της κρίσης η κυβέρνηση  προσπαθεί να επιβάλει συνθήκη κοινωνικής βαρβαρότητας και να γυρίσει το ρολόι  της ιστορίας δεκαετίες πίσω. Με την επικύρωση του περιβόητου μνημονίου, υπέγραψε τον εξανδραποδισμό του συνόλου των εργαζομένων.

      Ως  εργαζόμενοι δεν έχουμε άλλο δρόμο  από τον αγώνα για την μη υλοποίηση των στόχων του μνημονίου  και τη συνολική κατάργησή του. Να είμαστε όλοι στην απεργία και στην πορεία της 29 Ιούνη, για να μην περάσει η ασφαλιστική μεταρρύθμιση και ο εκβαρβαρισμός της αγοράς εργασίας!!!