«Ανακοίνωση του Προεδρείου του ΠΚΣ για τα λυπηρά γεγονότα που προκάλεσαν κάποιοι στη συνεδρίαση της ΔΕ της 22.01.2011»

Με την παρούσα ενημερώνουμε τους συναδέλφους  σχετικά με όσα συνέβησαν κατά τη συνεδρίαση της Διοικούσας Επιτροπής, που έλαβε χώρα στις 22/1/2011 και περί ώρα 17:00 μ.μ. στα γραφεία του Συλλόγου, στον 5ο όροφο επί της οδού Χαλκοκονδύλη αρ. 15 στην Αθήνα.

Συγκεκριμένα, μεταξύ των θεμάτων ημερησίας  διάταξης επρόκειτο να συζητηθούν και εργασιακά θέματα των υπαλλήλων του συλλόγου, σε συνέχεια άλλης αποφάσεως που είχε πάρει η Διοικούσα Επιτροπή. Παρόντες στη συνεδρίαση ήταν δέκα (10) της Διοικούσας Επιτροπής και συγκεκριμένα από την πλευρά της πλειοψηφίας οι: Αθηνά Τραχήλη, Άγγελος Σαντοριναίος, Γεώργιος Πιπεράκης, Γεώργιος Χαραλαμπάκης, Θεόδωρος Χατσιόπουλος, Σωτήριος Σωτηρίου και Ιωάννης Πολυζώης, και από την πλευρά της μειοψηφίας οι: Δημήτριος Χρηστίδης, Ελένη Σταματόγιαννη και Μπίλλιας Ιωάννης. Επίσης, παρίσταντο τα μέλη του Συλλόγου Λάμπρος Αντωνιάδης, Ξενοκράτης Κωστάτος και Κωνσταντίνα Τσακατούρα.

Περί  ώρα 16:45 εμφανίσθηκαν ο δικηγόρος  των υπαλλήλων και ο, κατά δήλωσή του, Πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, κ. Λάκης Κομνηνός, μαζί με δύο ακόμα άτομα με σκοπό, όπως μας εδήλωσαν, να παρέμβουν κατά τη συζήτηση της υποθέσεως.

Ξαφνικά και περί ώρα 17:15 μ.μ., εμφανίσθηκαν γύρω στα 40 άτομα, τα οποία, καταρχήν, περιφέρονταν στο διάδρομο του 5ου ορόφου έξω από την αίθουσα που συνεδριάζαμε και οι οποίοι, όπως μας δήλωσε η υπάλληλος Χρύσα Παπαγεωργίου, ήταν φίλοι της που ήθελαν να της συμπαρασταθούν.

Φυσικά, η ύπαρξη 40 ατόμων δημιουργούσε ένα  κλίμα αναταραχής και ανησυχίας  στα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής. Βλέποντας αυτήν την κατάσταση, καλέσαμε εσπευσμένως και το νομικό μας σύμβουλο, Χρήστο Ηλιού, δικηγόρο Αθηνών, ο οποίος έφθασε άμεσα στις 17:40 μ.μ.

Περί ώρα 18:00 μ.μ. ξεκίνησε η συζήτηση του  εν λόγω θέματος με έντονη αντιπαράθεση μεταξύ αφενός του Προέδρου του Σωματείου και του Συμβούλου της μειοψηφίας του Συλλόγου και προσκείμενου στο ΚΚΕ, κ. Χρηστίδη, και αφετέρου του Γ.Γ. του Συλλόγου, κ. Α. Σαντοριναίου.

Στο τέλος της αντιπαραθέσεως, ο κ. Χρηστίδης φώναζε δυνατά ώστε να ακουστεί από τους 40 περιφερόμενους ότι «αν απολυθεί τελικώς υπάλληλος, θα πρέπει να εμποδιστεί ακόμα και με φυσικό τρόπο η έξοδος των μελών της Διοικούσας Επιτροπής από την αίθουσα μέχρι να ανακληθεί η απόφαση αυτή», δηλαδή απείλησε τα μέλη της Δ.Ε. με βία.

Ο νομικός σύμβουλος, Χ. Ηλιού, του απάντησε ότι επιδιώκει τη δημιουργία εντυπώσεων και ότι είναι ντροπή του να εξεγείρει τους παρισταμένους σε παράνομες πράξεις.

Την ίδια ώρα, η υπάλληλος, Χρύσα Παπαγεωργίου, απειλούσε ότι, αν απολυθεί, τότε οι συμπαριστάμενοι προς αυτήν θα καταλάβουν τα γραφεία του Συλλόγου και αυτά δεν θα ανοίξουν ξανά.

Κάτω  από αυτές τις συνθήκες, ο κ. Σωτηρίου είχε τη διαύγεια και την  ψυχραιμία να συστήσει στα άλλα μέλη να αποχωρήσουν, ώστε να μην εκτραχυνθεί  περαιτέρω η κατάσταση, και πρώτος αποχώρησε από την αίθουσα.

Κατά  την αποχώρησή της Προέδρου από  την αίθουσα, αυτή δέχθηκε επίθεση  από τους παρισταμένους φίλους της  κας Παπαγεωργίου οι οποίοι την έσπρωχναν  και την έβριζαν χυδαία. Στο σημείο αυτό πρέπει να πούμε ότι προς τιμήν του ο Πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, κ. Λάκης Κομνηνός, την προστάτευσε από τις άγριες διαθέσεις των 40 φίλων της κ. Παπαγεωργίου και διεύκόλυνε την έξοδό της από τα γραφεία.

      Επίσης, κατά την έξοδο από την αίθουσα  της συνεδρίασης χτυπήθηκε στο πρόσωπο από κάποιον εκ των παρευρισκομένων το μέλος της Δ.Ε., Θεόδωρος Χατσιόπουλος.

Πέραν της συμπεριφοράς της κας Παπαγεωργίου και των 40 φίλων της παλληκαράδων που επιτέθηκαν στην Πρόεδρο του  Συλλόγου, είμαστε υποχρεωμένοι να καταδικάσουμε τη συμπεριφορά του Δ. Χρηστίδη, ο οποίος ήταν τόσο τυφλωμένος και εμπαθής, ώστε παραβλέποντας κάθε έννοια δικαίου παρότρυνε τους 40 να εμποδίσουν τη φυσική έξοδο των μελών της Δ.Ε. από την αίθουσα εάν απολυόταν υπάλληλος.

Πραγματικά, πέρα από αντισυναδελφική συμπεριφορά, δείχνει τουλάχιστον αναισθησία και έλλειψη έστω και ελάχιστης ανθρώπινης ευαισθησίας να επιθυμεί και να επιδιώκει κάποιος βιαιοπραγία εναντίον ατόμων που έρχεται σε επαφή μαζί τους επί δεκαετία και πλέον.

Αναρωτιόμαστε αν αυτή η συμπεριφορά του αποτελεί προϊόν του χαρακτήρα του ή εντολή από το κόμμα στο οποίο ανήκει.