Δελτίο Τύπου Πανεπιστημονικής Κτηνιάτρων για την εγκατάλειψη των δημοσίων κτηνιατρικών υπηρεσιών

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η πρόσφατη εμφάνιση της λύσσας σε άγρια ζώα και όχι μόνο της χώρας μας και η έξαρση της ευλογιάς, έρχονται να προστεθούν στη σταδιακή επιδείνωση όλων των χρόνιων προβλημάτων του εκτρεφόμενου ζωικού κεφαλαίου της χώρας μας που πλέον αποκτά χαρακτηριστικά κατάρρευσης. Η εικόνα αυτή είναι το διαχρονικό αποτέλεσμα της εγκατάλειψης των δημόσιων κτηνιατρικών υπηρεσιών, που στο πλαίσιο της γενικότερης δημοσιονομικής πολιτικής, βρίσκονται σήμερα τραγικά υποστελεχωμένες, με την πλειοψηφία του απομένοντος κτηνιατρικού προσωπικού τους να είναι γερασμένο και προ των θυρών της συνταξιοδότησης ενώ το σύνολο των υποστηρικτικών δομών (Κτηνιατρικά Εργαστήρια κλπ.), εκτός της υποστελέχωσης, πάσχει επιπλέον και από έλλειψη χρηματοδότησης για την αγορά αναλωσίμων υλικών, αντιδραστηρίων κ.ά., με ολοφάνερη αδυναμία εξυπηρέτησης κι αυτών των λιγοστών προγραμμάτων που ακόμα εξακολουθούν και εφαρμόζονται.

Οι ευθύνες για την κατάσταση αυτή βαρύνουν πριν απ’ όλους τις διαχρονικές κυβερνήσεις των κομμάτων του δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ) και συνεχίζονται στις μέρες μας με τις πολιτικές των επόμενων κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων. Όλες τους, αν και δεν έπαψαν να κλίνουν σε όλες τις πτώσεις το δήθεν ενδιαφέρον τους για τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας, την κτηνοτροφία και τη δημόσια υγεία, όταν έρχεται η ώρα να το αποδείξουν ποιούν την νήσσα.

Στην απελπιστική κατάσταση που βιώνουν το τελευταίο διάστημα από πλευράς ελλείψεων κτηνιατρικού και λοιπού προσωπικού όλες οι κτηνιατρικές υπηρεσίες, η κυβέρνηση επιχειρεί να δώσει δήθεν απάντηση με άρθρο που προβλέπει τον ¨κτηνίατρο εκτροφής¨ και έχει συμπεριλάβει σε υπό κατάθεση σχέδιο νόμου. Σύμφωνα με αυτό, αντί της ενδυνάμωσης των κτηνιατρικών υπηρεσιών με μόνιμους κτηνιάτρους, θα επιτρέπεται πλέον οι κτηνοτρόφοι άμεσα να προσλαμβάνουν ιδιώτες κτηνιάτρους για την εφαρμογή των εμβολιαστικών προγραμμάτων και για την τήρηση όλων γενικά των απαιτήσεων της σύγχρονης κτηνιατρικής νομοθεσίας στο ζωικό κεφάλαιο.

Η παραπάνω ρύθμιση αποτελεί ουσιαστικά μια ακόμη εκδοχή της διαχρονικά επιχειρούμενης ιδιωτικοποίησης του δημόσιου κτηνιατρικού αντικειμένου που παλαιότερα είχε επιχειρηθεί μέσω του πασίγνωστου ¨εξουσιοδοτημένου¨ ή ¨εγκεκριμένου¨ κτηνιάτρου, που προς το παρόν φαίνεται να έχει εγκαταλειφθεί, αφού προηγουμένως συνάντησε την καθολική καταδίκη του συνδικαλιστικού κινήματος στο χώρο των κτηνιάτρων δημοσίων υπαλλήλων.

Η επίμονη επιδίωξη να περάσει το δημόσιο έργο στον ιδιωτικό τομέα δεν αποτελεί ιδιομορφία του κτηνιατρικού χώρου αλλά συνιστά γενικότερη πολιτική κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ελληνικών κυβερνήσεων που την υλοποιούν. Αφορά στο σύνολο των πολιτικών που καθορίζουν στρατηγικού χαρακτήρα τομείς της οικονομίας, όπως και της υγείας, του ασφαλιστικού συστήματος κλπ. Πρόκειται για διαδικασίες που επιταχύνονται σε συνθήκες κρίσης όπου το αδιάθετο κεφάλαιο αναζητά κερδοφόρα διέξοδο σε σχετικά παρθένα εδάφη. Επιμέρους πλευρά αυτών των πολιτικών είναι επίσης η πρόβλεψη της κάλυψης των ελεγκτικών και άλλων αναγκών όχι κατ’ ανάγκη από επιστήμονες αλλά από μισο-καταρτισμένο προσωπικό, μέσω των υποβαθμισμένων πτυχίων και των γνωστών ρυθμίσεων στα γενικότερα θέματα της παιδείας.

Η επιχείρηση να περάσει και να ψηφιστεί αυτό το μέτρο πρέπει να συναντήσει την καθολική καταδίκη απ’ το σύνολο των κτηνιατρικών φορέων της χώρας. Ταυτόχρονα, μαζί με την κυβέρνηση, πρέπει να καταδικαστούν και όσοι συμπαρατάσσονται στις επιδιώξεις της, όπως είναι η πλειοψηφία της διοίκησης του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου. Κι αυτό επειδή η παραπάνω πλειοψηφία, αντί να επισημάνει στην ανάγκη στήριξης και ενδυνάμωσης των κτηνιατρικών υπηρεσιών, ως μόνου αναγκαίου εργαλείου για τη γενικότερη διαφύλαξη της υγείας του ζωϊκού κεφαλαίου και της δημόσιας υγείας, έρχεται διαχρονικός αρωγός των μέτρων παραπέρα υποβάθμισής της, σκορπίζοντας στην πλειοψηφία των κτηνιάτρων της χώρας, ιδιαίτερα των άνεργων και υπο-απασχολούμενων νέων συναδέλφων, φρούδες ελπίδες.

Η εκχώρηση αρμοδιοτήτων της δημόσιας κτηνιατρικής σε ιδιώτες μπορεί να αντιμετωπίζεται από πολλούς αυτοαπασχολούμενους συναδέλφους, ειδικά στην επαρχία, ως μια ευκαιρία για επιπλέον εισόδημα. Προειδοποιούμε ότι από αυτή την εξέλιξη ο αυτοαπασχολούμενος κτηνίατρος της υπαίθρου δεν έχει να κερδίσει τίποτε. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση με το μελιταίο πυρετό όπου ιδιώτες συνάδελφοι βρέθηκαν να κάνουν εμβόλια χωρίς ουσιαστικά να πληρώνονται. Επίσης, η εκχώρηση αρμοδιοτήτων του δημοσίου είναι άλλο ένα μεγάλο πλήγμα για τον μικρομεσαίο κτηνοτρόφο που οδηγείται με ταχείς ρυθμούς στην καταστροφή με ότι αυτό συνεπάγεται για τον αυτοαπασχολούμενο κτηνίατρο στην επαρχία.

Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ δηλώνει ότι ο ρόλος των δημόσιων κτηνιατρικών υπηρεσιών είναι αναντικατάστατος και δεν μπορεί να υποκατασταθεί από κανένα ψευτο-θεσμό είτε του ¨εξουσιοδοτημένου-εγκεκριμένου ¨ κτηνιάτρου είτε του ¨κτηνιάτρου εκτροφής¨. Τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες των δημόσιων κτηνιατρικών υπηρεσιών ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στα προγράμματα εξυγίανσης του ζωικού κεφαλαίου και της δημόσιας υγείας μπορεί να καλύψει μόνο η ικανοποίηση του διαχρονικού αιτήματος πρόσληψης μόνιμων κτηνιάτρων, παράλληλα με την εξασφάλιση των αναγκαίων πιστώσεων για τις λειτουργικές και άλλες ανάγκες για την απρόσκοπτη παροχή των υπηρεσιών τους. Το μέτρο αυτό είναι το ελάχιστο που πρέπει να ληφθεί και μάλιστα ΑΜΕΣΑ, πριν η κατάσταση ανατραπεί πλήρως για βασικά προϊόντα της χώρας μας, όπως τα γαλακτοκομικά και ιδιαίτερα η φέτα ή, ακόμα χειρότερα, πριν θρηνήσουμε και θύματα απ’ τον κίνδυνο ανεξέλεγκτης εξέλιξης των πρόσφατων επιζωοτιών λύσσας.-