ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ 2005-2006

Απαντώντας με συνέπεια στην αυξημένη εμπιστοσύνη που έδειξαν οι συνάδελφοι προς το σύλλογο με τη συμμετοχή τους στις πρόσφατες αρχαιρεσίες προχωράμε πιο ουσιαστικά σε πλαίσιο διεκδικητικό και όχι μόνο διαχειριστικό από εδώ και πέρα.

Και η επόμενη διετία θα είναι διετία προσαρμογής, πολλές φορές επώδυνης, στην εξέλιξη των παραγωγικών σχέσεων, στην αναδιανομή του εισοδήματος, στις επιπτώσεις της διεθνοποίησης της κρίσης και των αγορών. Η πειθήνια προσαρμογή του νομικού status στη χώρα μας, κυρίως όσον αφορά το χώρο των τροφίμων και της δημόσιας υγείας, θα αλλάζει κάθε μέρα με γοργό ρυθμό τον γνωστό και περίπου δεδομένο ως τώρα τρόπο άσκησης του κτηνιατρικού επαγγέλματος. Ο κτηνίατρος από μεσοαστικό στρώμα της διανόησης θα συνεχίσει την πορεία του, όπως και πολλοί άλλοι κλάδοι (π.χ. γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί), προς τη μισθωτή εργασία, την κατ’ αποκοπή απασχόληση, την ετεροαπασχόληση, την μισή εργασία, μέχρι τα όρια της βιολογικής αντοχής (ασφαλιστικό). Φαινόμενα περίπου προλεταριοποίησης και συμπίεσης ταξικά προς τα κάτω που όμως ακολουθούν τον γενικό κανόνα της οικονομίας στο νέο διεθνές περιβάλλον.

Παράλληλα το δημόσιο εγκαταλείπει αρμοδιότητες στην άσκηση ελέγχων και περίθαλψης εις όφελος ενός μοντέλου συγκεντροποίησης των υπηρεσιών από εταιρείες, ομίλους και άλλους ιδιωτικούς φορείς. Αυτή η κατάσταση απαξίωσης οδηγεί κάθε μέρα περισσότερους νέους συναδέλφους στην επιλογή της ιδιώτευσης με τραγικές συνέπειες την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και- το κυριότερο- την απομάκρυνση από τον βασικό στόχο της κτηνιατρικής επιστήμης, την εξυπηρέτηση δηλ. της αγροτικής οικονομίας.

Η συγκέντρωση τόσων νέων και κατ’ ουσία ημιαπασχολούμενων, λανθάνοντα ανέργων συναδέλφων στο ιδιωτικό επάγγελμα ευνοεί τον αθέμιτο ανταγωνισμό και- το κυριότερο- δικαιολογεί την εισαγωγή της κατηγοριοποίησης των κτηνιάτρων από το νέο μοντέλο προσλήψεων του ΑΣΕΠ. Το επόμενο διάστημα το λιγότερο τραγικό θα είναι η απαίτηση για γνώσεις Η/Υ, αγγλικών ή ό,τι άλλο. Με πρόσφατο κρούσμα την ευρωπαϊκή οδηγία 854/2004, δίνεται η δυνατότητα να προσλαμβάνονται κτηνίατροι με προσόν και προϋπόθεση την γνώση και εμπέδωση της κοινοτικής νομοθεσίας. Σταδιακά δηλ. περάσαμε σε μια πενταετία από τη μοναδική προϋπόθεση για εργασία που ήταν η κατοχή πτυχίου κτηνιατρικής σ’ ένα πλέγμα απαιτήσεων που οδηγούν σε υποψηφίους πολλών ταχυτήτων. Κανείς από αυτούς δεν νοείται άνεργος αλλά υποψήφιος απασχολούμενος με ελλιπή προσόντα.

Από τις προηγούμενες θητείες της Δ.Ε. υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα καθώς και θέματα που δεν συζητήθηκαν επαρκώς και κυρίως ερήμην των συναδέλφων. Ταυτόχρονα νέα ζητήματα αιχμής προκύπτουν.

Έχουμε να προτείνουμε ουσιαστικά τρεις άξονες δράσης του συλλόγου:

Ο πρώτος αφορά τους ελεύθερους επαγγελματίες• καταρχήν το κομμάτι αυτό των επαγγελματιών των παραγωγικών έχει δεχθεί αλλεπάλληλα χτυπήματα τόσο απ’ τη νομοθετική απαγόρευση της ταυτόχρονης συνταγογράφησης και πώλησης κτηνιατρικών φαρμάκων, όσο και απ’ την πολιτική των εταιρειών φαρμάκων που κατάφεραν να τους απομονώσουν στην αιγοπροβατοτροφία και στην οικόσιτη κτηνοτροφία, ενώ στις μεγάλες εκτροφές οι εταιρείες πουλούν απευθείας χωρίς τη μεσολάβηση- κατά κανόνα- κτηνιάτρου ή και κτηνιατρικής συνταγής.

Η προτεινόμενη από το σύλλογο νομοθετική ρύθμιση πιστεύουμε ότι κατάφερε να συνδυάσει την προάσπιση της δημόσιας υγείας και των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Το γεγονός ότι με ευθύνη του υπουργείου το θέμα έχει παγώσει τους τελευταίους 5 μήνες θέτει προ των ευθυνών του το σύλλογο που έχει επιτακτικό καθήκον να απαιτήσει την ψήφιση, προτού οι σποραδικές εφαρμογές του υπάρχοντος νόμου γίνουν καθολική αποδοχή του.

Κατά δεύτερο, στα κτηνιατρεία των ζώων συντροφιάς ο ανταγωνισμός παίρνει ολοένα και πιο απειλητικές διαστάσεις, αλλά και η διαδικασία αδειοδότησής τους παρέμεινε ημιτελής. Ο σύλλογος πρέπει άμεσα να απαιτήσει επανέναρξη της διαδικασίας αδειοδότησης υπαρχόντων κτηνιατρείων ώστε να δοθεί τέλος στην εκκρεμότητα. Οφείλει επίσης να διαμορφώσει ένα νέο κώδικα δεοντολογίας που να ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες.

Ο δεύτερος άξονας παρέμβασης αφορά το δημόσιο και τις εργασιακές σχέσεις. Δεν ανακαλύπτουμε τίποτα καινούργιο διαπιστώνοντας τη διαρκή συρρίκνωση των αρμοδιοτήτων του δημοσίου τομέα παρά τις όποιες προσλήψεις. Κατά πρώτον, μπορεί η σημερινή δομή και στελέχωση του δημοσίου να προασπίσει τη δημόσια υγεία; Πολύ περισσότερο δε, το πέρασμα των ελεγκτικών μηχανισμών σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (ΟΠΕΚΕΠΕ, ΟΠΕΓΕΠ, ΕΛΓΑ) ή απευθείας στους «εξουσιοδοτημένους» ιδιώτες στερεί από το δημόσιο ακόμα και την εφαρμογή του ελέγχου. Οι καινούργιοι θεσμοί (Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης κ.α.) περισσότερο ως διευθετητές των κοινοτικών επιδοτήσεων θα λειτουργήσουν παρά ως πραγματικοί υπερασπιστές της αγροτικής και ιδιαίτερα της κτηνοτροφικής παραγωγής.

Από την άλλη μεριά, τα πεδία τα οποία εγκαταλείπει το δημόσιο (προγράμματα επιζωιών, σήμανση του ζωικού κεφαλαίου) γίνονται δοκιμαστικός σωλήνας για την εισαγωγή «νέων» ελαστικών σχέσεων εργασίας στον κτηνιατρικό χώρο. Προσλήψεις με συνέντευξη, δουλειά με το κομμάτι, υπεργολαβίες και μαύρη δουλειά είναι το νέο τοπίο, το οποίο πρέπει να ανατρέψει και όχι να υπερασπιστεί ο σύλλογος.

Ο τρίτος άξονας παρέμβασης, σε άμεση συνάρτηση με τους δύο προηγούμενους, είναι το ζήτημα των κτηνιατρικών σπουδών και της πιστοποίησης της γνώσης. Η σχολή του ΑΠΘ ολοκληρώνει την τομή του νέου προγράμματος σπουδών αντικαθιστώντας τη γνώμη του ΠΚΣ με ερωτηματολόγια. Μεταπτυχιακά, κολλέγια ειδικών και ποικιλώνυμες εταιρείες μεταφέρουν το επίπεδο επάρκειας εκτός του πτυχίου και αμφισβητούν τη δυνατότητα δουλειάς σε πιο ειδικά πεδία του επαγγέλματος. Στον τομέα αιχμής των τροφίμων η πρόσβαση γίνεται μέσω ειδικών σεμιναρίων, ενώ ακόμα και στο δημόσιο απαιτεί γλωσσομάθεια και γνώση Η/Υ ως αναγκαίο προσόν για την πρόσληψη. Η ίδρυση του Ινστιτούτου Δια Βίου Εκπαίδευσης απλά επισφραγίζει την απαξίωση των πτυχίων ως μοναδικό προσόν για δουλειά. Αν δεν υπάρξει άμεση απάντηση το αβέβαιο παρόν θα διαδεχτεί ένα υπονομευμένο μέλλον.

Πάνω σε αυτούς τους τρεις άξονες πρέπει να στηθεί ο καμβάς των ενεργειών μας για την επόμενη διετία. Πιο συγκεκριμένα λοιπόν:

1. Οργάνωση και Δομή του Συλλόγου

- Επαφές με τους υπόλοιπους συλλόγους (ΠΕΚΔΥ, ΣΚΜΖΑ, ΣΚΜΖΜΘ, ΚΣΛ) για τη δημιουργία ενιαίου συλλόγου. Διερεύνηση της δυνατότητας συλλόγου μισθωτών κτηνιάτρων, χωρίς αυτό να αποτελεί διάσπαση του υπάρχοντος συλλόγου.
- Στήριξη των μαζικών διαδικασιών του συλλόγου με γενικές συνελεύσεις παραρτημάτων.
- Θέσπιση έκτακτων θεματικών Γ.Σ. και ανοιχτών εκδηλώσεων για τα μεγάλα ζητήματα του κλάδου:
- Θέσπιση αιρετών ειδικών επιτρόπων από τις Γ.Σ. και τις συνελεύσεις παραρτημάτων με τις εξής αρμοδιότητες:

2. Ελεύθεροι Επαγγελματίες

- Άμεση παράταση της προθεσμίας αδειοδότησης κτηνιατρείων
- Νέος κώδικας δεοντολογίας
- Άμεση ψήφιση της τροπολογίας για τα κτηνιατρικά φάρμακα
- Άμεση εφαρμογή του Π.Δ. 344
- Έλεγχος διακίνησης κτηνιατρικών φαρμάκων από εκτροφείw, φαρμακαποθήκες, pet-shop.

3. Δημόσια Υγεία

- Παραμονή του ελέγχου (εφαρμογή και εποπτεία) της παραγωγής τροφίμων στο Δημόσιο. Όχι στο πέρασμα στους εργολάβους και στη δουλειά με το κομμάτι.
- Συνεργασία με την ΠΕΚΔΥ για την επαρκή στελέχωση και χρηματοδότηση των δημόσιων κτηνιατρικών υπηρεσιών.
- Όχι στην πολυδιάσπαση των διαδικασιών ελέγχου και το συνεχές πέρασμα αρμοδιοτήτων σε Ν.Π.Ι.Δ.

4. Μισθωτοί

- Ικανοποιητικές συλλογικές συμβάσεις για όλες τις μορφές εξάσκησης του κτηνιατρικού επαγγέλματος: βιομηχανίες, συνεταιρισμοί, συμβασιούχοι δημοσίου, εταιρείες φαρμάκων, εταιρείες τροφών.
- Κατώτατος μισθός 1200- σύνταξη το 80% του τελευταίου μισθού.
- Μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Ο σύλλογος ο φορέας των διεκδικήσεών τους.

5. Ασφαλιστικά

- Ένταξη του κτηνιατρικού επαγγέλματος στα βαρέα και ανθυγιεινά.
- Μείωση της κράτησης του ΤΕΑΜ από τους μισθωτούς.
- Δικαίωμα αυτασφάλισης των ανέργων και εποχιακά απασχολούμενων κτηνιάτρων.

6. Κτηνιατρικές Σπουδές

- Παρέμβαση του συλλόγου στα προγράμματα σπουδών των πανεπιστημίων.
- Κατάργηση του Ινστιτούτου Δια Βίου Εκπαίδευσης- Το πτυχίο μοναδικό προσόν για τη δουλειά.
- Επιμορφωτικά σεμινάρια από το σύλλογο πάνω στις πραγματικές ανάγκες των κτηνιάτρων. Καμιά πιστοποίηση τίτλων έξω από το πανεπιστήμιο όχι στα κολλέγια ειδικών.