Απολογισμός δράσης Παραρτήματος Ηπείρου του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου

Τα τελευταία δυο χρόνια και σε περίοδο βαθιάς οικονομικής ύφεσης, το Παράρτημα Ηπείρου δραστηριοποιήθηκε με κύριο σκοπό τη διασφάλιση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων, την προστασία της Δημόσιας Υγείας και τη διεκδίκηση μιας αξιοπρεπούς δουλειάς για όλους. Σε πείσμα όλων αυτών που θέλουν να πιστεύουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει μέσω του Συλλόγου μας, εμείς προσπαθήσαμε να απαντήσουμε με πράξεις.

Ένα από τα περισσότερο σημαντικά θέματα που απασχόλησαν το Παράρτημα ήταν η εμφάνιση της λύσσας στην περιοχή μας. Για το ζήτημα αυτό δώσαμε συνεντεύξεις στο ραδιόφωνο και στα τοπικά τηλεοπτικά κανάλια και πραγματοποιήσαμε ημερίδα, προσφέροντας 120 δωρεάν εμβολιασμούς σε σκύλους και γάτες με την μορφή κουπονιών για ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Στους εμβολιασμούς συμμετείχαν 12 κτηνίατροι που παρείχαν δωρεάν τις υπηρεσίες τους και τα εμβόλια.
Σε σύσκεψη που συγκάλεσε η Διεύθυνση Κτηνιατρικής απευθυνθήκαμε στους αρμόδιους φορείς (Δασαρχείο, Θηροφυλακή, Διεύθυνση Δασών, Κυνηγετική Ομοσπονδία και Κυνηγητικούς Συλλόγους) εκθέτοντας το ζήτημα και απαιτώντας την εφαρμογή του Νόμου για τους αντιλυσσικούς εμβολιασμούς, την ηλεκτρονική ταυτοποίηση και τους ελέγχους. Μετά από αίτημα του Κυνηγητικού Συλλόγου Ιωαννίνων και σχετική συνάντηση των κτηνιάτρων, προσφέρθηκε ειδική τιμή για τον αντιλυσσικό εμβολιασμό και την ηλεκτρονική σήμανση των κυνηγητικών σκύλων, προκειμένου να καλυφθούν οι σκύλοι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή εξάπλωσης της νόσου.

Σε συνάντηση που είχαμε με τον τότε Περιφερειακό Διοικητή της Αστυνομίας, κ. Τρομπούκη, καθώς και με τον Διευθυντή Κτηνιατρικής, κ. Ζευγολά, ζητήσαμε την εφαρμογή του Νόμου όσον αφορά τους ελέγχους σε σκυλιά που μετακινούνται στην περιοχή μας. Χαρακτηριστικό είναι ότι ήδη επιβλήθηκαν πρόστιμα (1400 ευρώ συνολικά) σε δυο περιπτώσεις ιδιοκτητών που δεν τηρούσαν το Νόμο (microchip, αντιλυσσικό, κονκάρδα).

Παράλληλα ενημερώσαμε τους συναδέλφους για τον Νόμο περί διακίνησης βιολογικού υλικού (εμβόλια) και προχωρήσαμε σε άρνηση πώλησης αντιλυσσικών εμβολίων ώστε όλοι οι ιδιοκτήτες να απευθυνθούν σε κτηνίατρο για να εμβολιάσουν τα ζώα τους, σύμφωνα με τον Νόμο. Παράλληλα επικοινωνήσαμε με σχετικό έγγραφό μας με τα τοπικά ΚΤΕΛ και το αεροδρόμιο Πύρος και ενημερώσαμε για την απαγόρευση της μετακίνησης ζώων εντός της Επικράτειας ζώων χωρίς ενημερωμένο βιβλιάριο ή διαβατήριο, αντιλυσσικό εμβόλιο κατά το τελευταίο έτος και microchip για τους σκύλους και τις γάτες.
Ένας άλλος σημαντικός στόχος μας τα τελευταία δύο χρόνια ήταν και η αντιμετώπιση της αντιποίησης επαγγέλματος. Σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Κτηνιατρικής και μετά από καταγγελία μας, έγιναν έλεγχοι όπου εντοπίστηκάν 6 γεωπόνοι και pet shop να πουλάν φάρμακα χωρίς κτηνιατρική συνταγή. Σε τρεις από αυτούς έγινε ανάκληση της άδειάς τους, ενώ οι υπόλοιποι υποχρεώθηκαν να συνεργαστούν με Κτηνίατρο για την έκδοση συνταγών. Παράλληλα έγινε σύσταση σε συναδέλφους που εξέδιδαν «τυφλά» συνταγές αντιβιοτικών σε κτηνιατρικά φαρμακεία χωρίς να εξετάσουν τα ζώα.
Επίσης, μετά από καταγγελία, έπεσαν στην αντίληψή μας δύο περιστατικά κυνηγών που εκτελούσαν υπαίθρια χειρουργεία επ' αμοιβή. Επικοινωνήσαμε με το νομικό σύμβουλο του Συλλόγου για να του αναθέσουμε την υπόθεση, ωστόσο αυτός μας ενημέρωσε ότι αδυνατεί να την αναλάβει λόγω απόστασης. Οι τοπικοί δικηγόροι στους οποίους απευθυνθήκαμε μας εξήγησαν ότι θα πρέπει να κατατεθεί μήνυση ονομαστικά από κάποιο συνάδελφο του τοπικού Παραρτήματος, πράγμα ριψοκίνδυνο, καθώς υπάρχουν βάσιμοι φόβοι για αντίποινα. Συνεχίζουμε τις πιέσεις προς το Σύλλογο κεντρικά, καθώς δεν είναι δυνατόν τα Παραρτήματα της επαρχίας να μένουν «ξεκρέμαστα» νομικά με αποτέλεσμα να μένουν ατιμώρητες τέτοιες διακεκριμένες περιπτώσεις αντιποίησης επαγγέλματος και κακοποίησης ζώων.
Μετά από το αίτημα των συναδέλφων της περιοχής προχωρήσαμε σε αναζήτηση προσφορών για ασφάλιση των κτηνιάτρων έναντι αστικής ευθύνης. Τελικά λάβαμε τέσσερις διαφορετικές προσφορές από τοπικούς αντιπροσώπους ασφαλιστικών εταιριών. Παράλληλα ωστόσο ενημερωθήκαμε ότι η Διοικούσα Επιτροπή του ΠΚΣ ζητούσε προσφορές για ασφάλιση των συναδέλφων σε μαζικότερη κλίμακα και σε καλύτερες τιμές και για το λόγο αυτό δεν προχωρήσαμε τελικά σε συμφωνία. Δυστυχώς έκτοτε όλα έμειναν στα χαρτιά και εμείς, όσον αφορά το ζήτημα, παραμένουμε όμηροι της Δ.Ε.
Το Παράρτημά μας, έμπρακτα και ενεργά, ασχολήθηκε και με το κρίσιμο ζήτημα της διαχείρισης των αδέσποτων ζώων. Πάγιο αίτημα του Συλλόγου μας ήταν να καλυφθούν οι 3 θέσεις κτηνιάτρων που προβλέπονται στο οργανόγραμμα του Δήμου, ώστε να στελεχωθεί και το Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων, καθώς και να προσληφθούν έστω και με πεντάμηνες συμβάσεις κτηνίατροι ως προσωρινή λύση μέχρι να προκηρυχθούν μόνιμες θέσεις. Συναντηθήκαμε επανειλημμένα με τους εκάστοτε Δημάρχους, κ. Φίλιο και κ. Μπέγκα, καθώς και με τον Περιφερειάρχη, κ. Καχριμάνη, εκθέτοντας τα προβλήματα που προέκυπταν κατά καιρούς με τη διαχείριση των αδέσποτων σκύλων.

Συμμετείχαμε στην πενταμελή δημοτική επιτροπή διαχείρισης των αδέσποτων, όπου διασφαλίσαμε την επανένταξη των στειρωμένων και εμβολιασμένων ζώων, προτείνοντας τρόπους για την καλύτερη διαχείριση του ζητήματος συνολικά. Απαιτήσαμε με καταγγελίες και παρεμβάσεις τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και την ασφάλιση των συναδέλφων και όλων των εργαζομένων που απασχολούν τα φιλοζωικά σωματεία, επιμένοντας παράλληλα για την εφαρμογή της νομοθεσίας που προβλέπει 1 κτηνίατρο ανά 50 ζώα.

Ζητήσαμε να απομακρυνθεί από το καταφύγιο δημοτική υπάλληλος που παρανόμως έκανε εμβολιασμούς και άλλες κτηνιατρικές πράξεις, να μην γίνονται αντικείμενο διαχείρισης στο καταφύγιο δεσποζόμενα ζώα, να δημιουργηθούν κλουβιά καραντίνας για τα λυσσύποπτα και να δηλωθούν όλα τα ζώα με Νοσήματα Υποχρεωτικής Δήλωσης (π.χ. Λεϊσμανίαση). Τέλος απαιτήσαμε από το Δήμο να καταγράψει όλα τα microchip των αδέσποτων που δεν έχουν υιοθετηθεί στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων του Συλλόγου μας και μάλιστα ατελώς, αφού ως πρόφαση λεγόταν ότι τα χρήματα είναι λίγα και τα αδέσποτα πολλά.
Τα τελευταία δύο χρόνια εφαρμόσαμε τις εφημερίες Ιουλίου και Αυγούστου, με συμμετοχή 8 κτηνιατρείων. Αποφασίσαμε να κλείνουμε τα Σάββατα και να υπάρχει ένα ανοικτό κτηνιατρείο για επείγοντα περιστατικά κάθε Σαββατοκύριακο. Ο κάθε συνάδελφος είχε το δικαίωμα να επιλέξει πιο Σαββατοκύριακο τον βολεύει μετά από συνεννόηση και έτσι μπορούσε να προγραμματίσει καλύτερα τις διακοπές του. Με αυτό τον τρόπο, αποφύγαμε τη δυσαρέσκεια των ιδιοκτητών και μπορέσαμε τόσο να ανακτήσουμε το κύρος μας ως κλάδος όσο και να ξεκουραστούμε ως άνθρωποι το καλοκαίρι.
Το Παράρτημα προσπάθησε να στηρίξει τους κτηνοτρόφους της περιοχής με παρουσία στις κινητοποιήσεις τους και εκφράζοντας με ψηφίσματα και δημόσιες τοποθετήσεις τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη των συναδέλφων κτηνιάτρων προς τους παραγωγούς. Σταθήκαμε ενάντια στο ξεπούλημα της γαλακτοβιομηχανίας «Δωδώνη» και στα μνημονιακά μέτρα εξόντωσης της ελληνικής κτηνοτροφίας αλλά και προσβολής της νοημοσύνης του καταναλωτή, όπως στην περίπτωση του χρόνου ζωής του φρέσκου γάλακτος. Σε ορισμένες περιοχές, συνάδελφοι του παραρτήματος παρευρέθηκαν στις συνελεύσεις των παραγωγών, ενημερώνοντας τους και συμμετέχοντας στον αγώνα τους.

Τέλος διοργανώσαμε ανοικτή κουβέντα με τα μέλη του Συλλόγου μας για τον Κτηνίατρο Εκτροφής και συζητήσαμε τα προβλήματα που προκύπτουν στην πράξη από αυτό το «θεσμό», όπως τις χαμηλές οικονομικές αμοιβές, τη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ κτηνιάτρου και πελάτη-παραγωγού, το κόστος της υποχρεωτικής ασφάλισης που επωμίζεται αναγκαστικά ο κάθε συνάδελφος ανεξάρτητα από τον αριθμό των εποπτευόμενων μονάδων, καθώς και ο αποκλεισμός του κτηνιάτρου εκτροφής από οποιαδήποτε άλλη σύμβαση (βλέπε πεντάμηνα).

Ωστόσο το σημαντικότερο όφελος της δράσης του Παραρτήματος έγκειται στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, είτε μέσω των Γενικών Συνελεύσεων, είτε μέσω των συχνών συγκεντρώσεων που κάναμε σχεδόν κάθε μήνα, μπορέσαμε για πρώτη ίσως φορά να έρθουμε σε επαφή μεταξύ μας, να γνωριστούμε και να προάγουμε τις συνεργασίες μεταξύ κτηνιατρείων (π.χ. μαζικές παραγγελίες για καλύτερες εκπτώσεις). Αντί να μπούμε στη διαδικασία να «υπερεξοπλιστούμε», παραπέμψαμε περιστατικά σε συναδέλφους, αντί να κλείσουμε τα αυτιά και τα μάτια, μπορέσαμε να ακούσουμε τα προβλήματα που προέκυπταν κατά καιρούς, αντί να οχυρωθούμε στον εαυτό μας, αναζητήσαμε μαζί συλλογικές λύσεις και μαζί τις εφαρμόσαμε.

Το Παράρτημα Ηπείρου κόντρα στη λογική του ατομικού δρόμου, της περιχαράκωσης και των μικροσυμφερόντων, απέδειξε στην πράξη ότι όλοι μαζί μπορούμε να καταφέρουμε πολλά και κυρίως πολύ περισσότερα από όσα θα κατάφερνε ο καθένας μόνος του. Το αν θα συνεχίσει το δρόμο αυτό εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τη διάθεση και τη συμμετοχή των συναδέλφων - όσο πιο πολλοί, τόσο πιο πολλά μπορούμε να πετύχουμε.